• efsane bir friedrich nietzsche sözüdür.
  • nietzsche'nin başyapıtı olan böyle buyurdu zerdüşt'teki çölün kızları arasında (unter töchtern der wüste) başlıklı bölümde geçen muhteşem bir ifade. söz konusu bölüm, filozofun kendi şiirlerinden bazılarını bir araya getirdiği şiir kitabı dionysos dithyramben'de de yer almaktadır.

    filozofun yazdığı en sevdiğim cümlelerden biri ve tek başına bile binlerce şiirden daha etkili olan bu ifade farklı şekillerde dilimize çevrilmiş. ben en çok bu başlıktaki çeviriyi sevdiğimi söyleyebilirim. sanırım başlıktaki çeviri turan oflazoğlu'na ait olanıydı.

    almanca aslı şöyle: '' die wüste wächst: weh dem, der wüsten birgt! ''

    türkçeye ise şu şekillerde çevrilmiş:

    çöl büyüyor; vay haline çöllere gebe olanın!

    çöl büyüyor: vay haline içinde çöller olanın!

    çöl büyür: vay haline içinde çöl saklayanın! (oruç aruoba çevirisi)
  • heidegger'in deyişiyle en sessiz ve mahcup insanlardan biri olan nietzsche'nin ıstırabına katlanmak zorunda kalarak attığı çığlıktır.

    "dünyada insanların yaklaşmakta olan dünya savaşlarına dair henüz hiçbir şey bilmediği, 'ilerleme'ye olan inancın, sivilleştirilmiş halkların ve devletlerin neredeyse dini olduğu bir dönemde nietzsche çığlığını kopardı: "çöl büyüyor ... "**

    ayrıca nietzsche bu çığlığın ardından şöyle sormuştur: "sizin, gözlerinizle işitebilmenizi sağlamak için, önce kulaklarınızın patlatılması mı gerekiyor? davul çalmaya benzer biçimde ve ceza vaizleri gibi takırdamak mı gerekiyor?" *
hesabın var mı? giriş yap