• tiyatrosunu izleme fırsatı bulduğum, ellerini tutup "ne kadar güzel olduğunu anlatabildiğim" heyecandan bacaklarımı titreten çok, çok özel insan.

    çolpan hanım dediğimde "çolpan abla, çolpan abla" demişti gülerek.

    allah nur içinde yatırsın, en büyük aşkına kavuştu tekrar.
  • her gun sadri alisikin mezarina giden, arabasinin arakasinda bilumum cicek sulama, cicek ekme aletleriyle dolasan, sadri alisigin mezarini cicek bahcesi gibi yapan asik bir kadin imis ayni zamanda.
  • ahh hangi halinizi hatirlayim simdi; yalnizlar rihtimindaki zarifliginiz gelir ilk aklima, yengec sepeti filminin kamera arkasi goruntulerinde kocasinin omzuna usulca hirka yerlestiren kadin -sonra- “agabey”i icin endiselenen kucuk kardesin daracik bir hastane odasina sikismis caresizligi...

    sizi dusunuyorum; hayatinin en onemli iki figuru attila ilhan ve sadri alisik olan sizi. bir kadin icin ne buyuk bir zenginlik! kamera arkasi goruntulerini izledigimiz anlar geliyor aklima. herkes son hallerini gorup bir kez, bir kez daha hayran olurken sadri alisik’a, ben sizin telasli hallerinize kilitlenmistim. dogrusu, sapanca golu kenarinda uzun uzun bosluga bakan, arada bir kagit kalem isteyip desenler cizen -cok az bilinir ressamligi- sadri bey cok etkileyiciydi. son goruntuleriydi. her bakisinda sanki bu ‘son’ gizliydi.

    kisa film tadindaki goruntulerin bas kahramani benim icin yine de sizdiniz colpan hanim. bi kadinin bi adami ‘boyle’ sev(ebil)mesiydi beni ilgilendiren. aklinizda hep su soru vardi sanki; "acaba mutlulugu icin eksik birsey var mi?”. hastaliginda, hastane odasinda mutlu olmasi icin dusunduklerinizi baskalarindan dinledigimde, buruk bir gulumseme belirmisti yuzumde. belki bu yuzden hic sasirmamistim her gun mezarina gidisteki ilahi isabete.

    iki hafta kadar onceydi; rastlastik bir hastane odasinda, ortak bir acida. kurdugunuz her cumle aklimda. “attila hemen kurtarsin kendini o hastaneden, o doktorlardan diyor”. duyduk ki tibba inanmazmis. olume de. olume bile.

    bende var huzun. elimde degil. uzun bir sure rastlasmasak diyorum.
  • (çolpan ilhan)
    tiyatrocu. attila ilhan'ın kızkardeşi, sadri alışık'ın karısı, kerem alışık'ın annesi.
  • vefat haberini gördüğümde aklıma yalnızlar rıhtımı'nın son sahnesi geldi. allah rahmet eylesin. http://www.youtube.com/watch?v=znliccgiz_q
  • atilla ilhan, kendisi icin, 'yesilcam, colpan'i sadece yardimci rollerde cikararak; buyuk yildiz olabilecek bir oyuncuyu degerlendirememistir' demistir.
  • birebir tanışma şerefine nail olduğum, zerafetine, aklına, kibarlığına hayran olduğum kadın. hanımefendi kelimesinin vücut bulmuş hali. insanlarla iletişim kurma şekli, hitabeti minnet duygusu uyandırıyordu bende. mekanı cennet olsun.
  • en büyük aşkı sadri'ye kavuştu ya üzülmek pek anlamlı gelmiyor bana şimdi onlar aşklarının ilk başladığı yerde yalnızlar rıhtımı' nda buluştular, huzur içinde uyu hemşerim.
  • ışıklı gözleriyle hatırlanacak hep, mekânı cennet olsun.
  • feraye'den başka rolünü bilmem ama dizide beni en çok güldüren kişi kendisiydi. toprağı bol olsun.
hesabın var mı? giriş yap