d22

• istanbul'daki alternatif tiyatrolardan bitanesi. şair ziya paşa yokuşu'ndaki eski hamursuz fırını çok güzel bir sahneye çevirmişler. üç genç arkadaş ve onların anneleri büyük özen ve çabayla süper bir sahne kazandırmışlar şehre. "d sırası bizim son sıramız. bu sırada 21 koltuğumuz var. 22. koltuk ise hep ulaşmak istediğimiz seyirci." diyorlar. tam bu değildi de vermişimdir anlamı. mutlaka gidin görün, kafesinde çay kahve için, el emeği tatlılardan yiyin. sonra da güzelce oturun oyununuzu seyredin. altbilet'le biletler 15 liraya geliyor. bazen de öğrenci gününe 10 liraya satıyorlar. 10 liraya özel tiyatroda nerede oyun seyrettiniz lan!? ayrıca bent çok güzel olmuş.
• müşterilerimden birinin daveti üzerine bent oyunlarını izlemeye niyetlenip yetişemediğim ve kaçırdığıma üzüldüğüm tiyatro topluluğu.
• d20'nin pabucunu dama atamayacak olandır. 22 yüzlü zar mı olur lan !
• üç genç ve üçü de birbirinden yetenekli tiyatro oyuncusunun^***, daha mimar sinan'da öğrenciyken, arkalarına hocaları meltem cumbul'u da alarak 3 sene kadar önce galata kulesi yakınlarında kurdukları alternatif tiyatro grubu. ikisini kendilerin yazdığı birbirinden sert ve mutlaka bir yerlere dokundurdukları, üç oyun sahneliyorlar, bent, karabatak ve 25. başarılarının devamını diyoruz. buralar hep entry dolsun...
  
  http://www.tiyatrod22.com/
• (bkz: #58628484)
• kim derdi ki "sponsorun" verdiği ödülü alan bu ekip, ödül gecesi boyunca olmayanı oldursun ve topluma ve güncele dair iki kelam etsin, hem de güzel etsin.
  
  sadri alışık ödülleri anadolu efes özel ödülü sahibi fikri özgür, güzel insanların tiyatrosu...
• 1 mart'ta gerçekleşecek olan prömiyerin hemen ardından bent oyunuyla 2 mart cumartesi günü seyircisiyle buluşacak olan, genç tiyatro topluluğu.
• bu hüznü siz de bilirsiniz
  anlat deseniz anlatamam
  enine boyuna yaşarım ancak... turgut uyar
  hoscakal d22
• 2013'te üniversitenin ilk senesindeki keşfimdi d22. bent oyununun detaylarını filmini izlemeseydim unutmuş olurdum ama izlerkenki heyecanımı unutamıyorum. türkiye'de böyle bir oyunun sahnelenmesi beni şoka sokmuştu ve aşırı heyecanlandırmıştı. ekonomi sayesinde her sene tiyatroya para ayırmak daha zor hale geldi ama d22'nin bütün oyunlarına gittim ve her defasında kalbim çarparak çıktım başlarda galatadaki o küçük yerden, sonraları hangi sahnede oynuyorlarsa. şimdi farklı bir şehirde ve tamamen farklı bir hayat yaşıyorum. o zamanlar, sadece onlar bu hikayeleri anlatabildikleri için dünya değişebilir gibi hissederek çıkardım her oyunlarından.hakikat elbet bir gün'ü sahneleyeceklermiş. istanbul'da ağlayarak izlemiştim ama yine umutlanarak çıkmıştım oyundan. biletimi aldım, 6 nisan'ı bekliyorum. bir an da olsa umutlu hissetmeye ihtiyacım var.
• salonun ortasındaki koca kolon yeni sezonda aramızdan ayrılmıştır. meraklılarına duyurulur