ddr museum

• orhan pamuk bunun bir benzerini "masumiyet müzesi" ile istanbul'da yapmaya çalıştı ve güzel bir müze ortaya çıkardı. tabi ddr müzesi çok daha kapsamlı ve ona göre daha köklü bir müze. bütçesi de bu kapsama uygurdur muhtemelen. gişesinde satılan mavi renkli permanent exhibition kitabını satınalmayı unutmayın, her kütüphanede olması gereken bir kitap. yılda 600.000 kişi ziyaret ediyormuş, ortalama bilet 7,5 eur desek, demek ki yıllık gelirleri 4.500.000 eur civarı. pergamon'u, neues'i, naturkunde'yi herkes ziyaret ediyor ama bu müze farklı, bence kaçırılmaması gereken bir müze. giriş kapısı da çok güzel bir yerde, nehirin önünde, berliner dom'un önünde fotojenik bir ortamda.
• müze içinde düzenlenen ev şu an türkiyedeki bir çok evden daha fonksiyonel ve lükstür. ayrıca belirtmek istedim...
• şimdiye kadar gezdiğim (türkiye ve yurt dışında en az 100 tanedir) açık ara en iyi müze. çocukluğumun doğu bloğundan gelme oyuncaklar ve ev eşyaları arasında geçmesinin etkisi olabilir tabi ki. doğu almanya bir şekilde hep hayatımdaydı ve ilgimi çekmişti. boynumda praktica makinayla aynı praktica makinanın da içinde olduğu bir vitrinin fotoğrafını çektim, çocukken oynadığım oyuncakları bir daha yakından inceledim. daha ne isteyebilirim ki bir müzeden?
  
  önüne bariyer gerilmiş milyon dolarlık tablolar ya da replikalarını anlıyormuş gibi yaparak seyretmektense burada bir ddr vatandaşının hayatına yakından tanık olmak çok daha anlamlı olmuş. louvre'da gördüğüm mona lisa'dan daha çok şey kattı bana. aslında mona lisa hiçbir şey katmadı da diyebilirim.
• daha önceki tüm müze deneyimlerinizi unutun ve bu müzedeki nesnelerin tümüne dokunun ve hatta müzedeki trabant marka arabanın şoför koltuğuna geçerek doğu almanya'nın sokaklarında bir gezintiye çıkın derim.
  
  canınız sıkılacak gibi olursa müzede tek kaleli bir langırt masası var. mutlaka biri orada eş bekliyordur. oynayın.
• özellikle siyaset ve tarihe meraklı olanlar için mutlaka görülmesi gereken bir müze. doğu almanya/gdr/ddr -ne dersiniz deyin- oldum olası benim için bir merak odağı olmuştu. kitaplarda okuğum ya da filmlerde/belgesellerde gördüğüm nesne, ortam ve konseptlere canlı olarak şahit olmak bambaşka bir deneyimdi.
• zamanın nasıl geçtiğini anlamadan gezindiğim müze ayrıca müzede doğu almanya üretimi trabant model araba ile 1980lerin doğu almanya sokaklarında gezinmeniz mümkün.
• das leben der anderen filminde gördüğümüz bakan hempf in makam aracı olan volvo yu içinde barındıran müzedir aynı zamanda.
  
  ben hayatımda ilk defa interaktif bir müze gördüm. gezerken hiç sıkılmıyorsunuz. hangi çekmeceden ne çıkacağı belli değil. fkk bölümü ayrıca çok hoşuma gitti.
• berlin’deki doğu almanya ile ilgili bu müzeye gitmeden das leben der anderen adlı filmi izlemiş olursanız, müze daha etkileyici olacaktır.
• icerigi, halkla temasa acik objeleri gayet iyi dusunulmus interaktif muze.
  
  eger 1 saat ayirir ordan berlin gecelerine akarim diyorsaniz yanlis yere gelmissiniz demektir. dogu almanya, uluslararasi politika, soguk savas gibi konulara ilgi duyan biriyseniz en az 2 saat ayirmanizda fayda var. muze icerisindeki bircok obje ile fiziksel temas kurup gecmiste dogu almanya'da yasayan insanlarin nasil bir hayata sahip oldugunu cok daha iyi anliyorsunuz. nasil oy verilirdi?, sorgu odalari nasildi?, hangi radyo kanallarini dinleyebilirdiniz?, jugend'ler fularlarini nasil baglardi? gibi bircok soruya fiziksel temas kurarak cevap bulmak oldukca eglenceli ve ogretici.
• gördüğüm en iyi müze olabilir. sadece tek bir kat gibi görünse de biz 2 saatten fazla harcadık ve hala bakamadığımız yerler kalmıştı. yetişmemiz gereken yer olmasaydı diye hala iç geçirir anarım çünkü müze harikaydı. berline yolu düşen herkesin gitmesini tavsiye ederim. zira çekmecelerden ve dolaplardan çıkan bilgiler her seferinde hem sizi şaşırtıyor hem de geçirdiğiniz süreyi etkili kılıyor.
  tanım: berlin'de doğu almanya'yı en iyi şekilde gözlemleyip anlayabileceğiniz muazzam bir müze.
  dip not: girişi öğrenciler için 6 euro yetişkinleri için de sanırım 8 ya da 9 euroydu.