deprem fobisi ^*

• ölmekten değil, sıkışmaktan ya da günlerce yardım alamamaktan değil; ya da mesela 39 erzincan'ında olduğu gibi, -30 derecede yıkıntının altında donmaktan da değil; tamamiyle ve bir tek, o anki sarsıntıdan ve gürültüden korkmak bu sanırım. yani elinde olmayan bir şeylerden, durmasını istediğinde durmayacağını bilmenden, gidecek yerinin olmayışından... her şeyi kontrol edemezsin evet. merdivenden üşenip asansörle çıktığın kat be kat yüksek binalar seni öldürebilir ama bu değil mesele.
  
  japonya'da olmuş sana ne, burayı etkilemez derler. biliyorum. etkilesin ya da etkilemesin; benim derdim bu olayın kendisiyle. kocaman bi sarsıntıyla ve dinmez bi gürültüyle. hiç öyle büyük depremler yaşamadım halbuki, gene de elazığ'da deprem olduğunda 3 gün uyuyamamama yetti. giriş sayfamı kandilli'ye ayarlayabilirdim yıllardır; sırf korktuğumdan yapmadım. ama o merak insanı ne hale getirir bilirsin işte.
  
  bunu aşmanın bi yolu varsa ve bilsem ne güzel olurdu be sözlük :/
  çünkü düzenli bi şey artık benim için, her ay en az 1 kere gece uyuyamama sebebim.
  bugün mesela, korkudan duşa girememe sebebim.
  
  bi kurtarın be :/
• depremde ölme korkusu ile alakası yoktur. sadece o binanın s çizmesi, kolonlardan gelen o çatırtı - esnemeye karşı koyuşun neden olduğu sesler ve yer altından gelen o uğursuz uğultuyu duymakla , kısacası o anı yaşamakla ilgili bir korkudur. bazen ışıkları açtırıp avizeye baktırır size. yatakta dönerken sarsıntı hissettiğinizi sanıp fırlarsınız ayağa. yeri gelir bir bardak suyu bir saat izlersiniz titreyecek mi diye. o sesi duyar gibi olursanız , sarsılıyor gibi hissederseniz başınız dönmeye ve gözleriniz kararmaya başlar, mideniz bulanır. başka bir fobiye benzemez deprem korkusu.
• insanlarımızı sokağa dökendir.
• (bkz: ya petshop'tayken deprem olursa??)
• bir ara sahip oldugum fobi cesidi. bir yazi okumustum buyuk istanbul depremiyle ilgili, resmen korkudan dudaklarim titredi boyle kanim dondu ve geceleri uyuyamadim uzun bir sure... zaten biz istanbul sakinleri, bildigin mayin tarlasinda yasiyoruz yarina cikacagimiz mechul... he, yasadigim ev depreme dayanikli lakin ne olur bilinmez. neyse ya ben en iyisi uyumaya calisayim.
• soğukkanlı birisi zannederdim kendimi, şu an kendi ayağımı sallayıp deprem oluyor sanıyorum. doğaya karşı aciziz, doğaya direnmemeli ona uygun yaşamalıyız.
• özellikle evde elinize bakan küçük çocuklar varsa tavan yapan fobidir.
• şuan yaşadığım durum. lamba açık, televizyon açık bir şey kıpırdadı mı diye bekliyorum . köpekler havlıyo korkuyorum. ses geliyor korkuyorum çok baya paranoyak oldum şuan.
• deprem fobisi bende (bkz: vertigo) ya dönüştü maalesef her an sallanıyorum
• sürekli aklımda, oldu olacak, burada olsa iyi olur şuradan çıkarım. burada olsa eve ulaşamam. şimdi olsa onu oradan alır oraya kaçarım paranoyaklığına sebep olan. evdeki değer verdiğim eşyalara bugün var yarın yoklar gözü ile letgo ya koymama sebep olan paranoyaklıktır.