depresyon

• basima birsey gelmeyecekse psikolojinin ve psikiyatrinin bilgilerini, arastirmalarini, ve tanimlarini bi zahmet guncellemeleri gerektigini dusunuyorum.
  
  modern hayatin stres kaynaklarina bakalim:
  
  * is hayatinin kokunden degismis ve teknoloji ile paralel hizla da degismekte olmasi.
  - evden uzak isler, trafik problemi, eslerin birbirlerini, ebeveynlerin cocuklarini gormek yerine yolda gecirdigi zaman. eskiden oldugu gibi kose basinda cocukken cirak olarak basladigimiz dukkanda ayakkabi yaparak hayatimiza devam etmiyoruz. kendimizi birilerine begendirmeye calisarak, dev ve devlesmekte olan sirketlerde minicik bir cark olarak calisabilmek icin saatlerce yol gidiyoruz. ya da tasiniyoruz. ya da eslerden biri bir sehirde, oteki baska bir sehirde calismak sureti ile parcalanan bir aileyi toplamaya ugrasiyoruz.
  
  * dunyanin gitgide boktan bir hal almasi. troll gibi adamlarin ulke yonettigi bir dunyada yasiyoruz. her an 3. dunya savasi cikabilir. her an ekonomik krizle hayat alt ust olabilir. enerji kaynaklari tukeniyor. dogal afetlerden veya salgin hastaliklardan daha iyi korunuyor olabiliriz ama kaygi durumumuzu yukselten cok fazla etken var.
  
  * ozgurlesmemiz gereken, gitgide sesimizin daha da kisiliyor olusu. agir bir manipulasyon altindayiz. dunyanin her yerinde boyle bu. bizi guya birarada tutmak icin hakiki ya da suni dusmanlar yaratan hukumetler tarafindan yonetiliyoruz. nefret pompalanma sureti ile potansiyel oy araclarina donusturuluyoruz. sorgulayamiyoruz bile. o kadar kafamizi kaldiramiyoruz ki isten gucten, dusunmeye vaktimiz yok.
  
  * uretim araclarini kendi tekellerinde tutmak isteyenler tarafindan uretmeye degil tuketmeye tesvik ediliyoruz. kendimizi oldugumuz gibi begenmeyelim diye ellerinden geleni yapiyorlar. hep daha fazlasini istiyor ve mutsuz oluyoruz. hergun baskalarinin hayatlarini takip ediyor, bizde olmayanlara sahip olanlara ozeniyor, mutsuz oluyoruz.
  
  aklina gelen baska baska maddelerle listeyi tamamlayabilir, ozetle halimiz bu.
  
  60-70 yil oncenin psikolojik hastalik tanimlari ve normlari ile bugunun bu durumda hayattan keyif almayan insani 'depresif ve psikolojisi bozuk' olarak tanimlanabilir.
  fakat bugunun defaultu yukarida saydigim nedenlerden zaten mutlu olmak olamaz.
  
  bugun mutlu olmak icin ciddi bir caba harcamak zorundayiz.
  kafayi bu sorunlara takmamayi ogrenmek zorundayiz.
  kendimize mutlu, micro alanlar olusturmak zorundayiz.
  
  o sebepten, is stresi, yasamin getirdigi yuklerin stresi, dunyanin geleceginden duydugu kaygi ile artik eskisi kadar keyifli olmayan bir insani 'depresif' diye tanimlamaktan vazgecin.
  
  cevrenizde bombalar patliyorken, gelecege dair hic kimse guven duyamiyorken, hic kaygi duymayan, herseyden acaip mutlu ve sakir sakir oynayan her kimse deli odur.
  benim verdigim tepkiler gayet saglikli ve yerinde.
• gün geçtikçe kendimi aşıyorum. bugünkü depresyona girme sebebim de radyoda çıkan "ailenizle huzurlu bir yaşam" mottolu konut reklamıydı.
  
  siz de; " zaman geçicek, evleneceğim, çocuklarım olacak, huzurlu bi ev alıp sonsuza kadar mutlu yaşayacağız" diye düşündüğünüzde bunalıma girmiyo musunuz? geleceğe dair yapılan herhangi bir plan olmasını çok istediğiniz şeyler dahil- sizi de mutsuz etmiyo mu?
  
  lütfen sizde de aynı hisler oluşuyor olsun. lütfen... aksini kendime açıklamakta çok zorlanıyorum çünkü.