• en huzursuz edici zamanlar listesinde başa oynar.

    bir şeyler öğrenmeyi seviyorum ama iş ders çalışmaya gelince olmuyor bir türlü çünkü bana yararlı olmayacak gibi hissediyorum.sınava gir çık unut.böyle olacağına hiç uğraşmayayım diyorum.şu dersler şöyle gerçekten bilgilendirici olsa,vizyon açsa ne kadar güzel olur.bizse normalde bir yanına formülü diğer yanına hesap makinesi alınıp çözülecek soruyu sınavda çözmeye çalışıyoruz.soruları çözecek binlerce insan var ama sonucu yorumlayarak bir yerlere vardıracak insan yok.

    2 3 ay önce mahfi eğilmez'den dinledim.dünya çapında bir yarışma düzenleniyor.bizim öğrencilere test olarak türev çöz diyorlar çözüyorlar.integral çöz çözüyorlar.sıra klasik yorum türev, integral sorularına geliyor bizimkiler takılıyorlar.
  • çok sinsi bir süreçtir ve hızlı ilerler.
    zaten 6 günde en fazla 20 saat uyumuş bir birey olarak temel ihtiyaçlarımı karşılamak dışında bir de sözlüğe girilen entry'leri takip edebiliyorum, odaklanabildiklerim bunlar. yarın sınavım var, otonom öğrenme ile ilgili slayt hazırlamam gerek bir de yaklaşımları çalışıcam. yaklaşık 6 saattir kah bilgisayarın başında bi şeyler okurken, kah televizyonda bi şeyler izlerken, kah evi toplarken, kah uyanmak için kahve içerken buluyorum kendimi. hayır ders çalışmak kolayda bunu bünyeye kabul ettirebilmek zor arkadaş.. ve gördüğünüz üzere hala da burada konu ile ilgili derin bilgilerimi paylaşmakta ama uygulamaktan kaçınmaktayım zaten sabahada şurda ne kaldı ki.. vicdanenen rahat mıyım? değilim neyse bi de yemek söyleyeyim sonra ilham gelir belki.
  • 1-4 hafta arası: kolaymış bunlar ya biraz çalışsam yaparım
    5-7 hafta arası: konular baya ilerlemiş ama daha derse gitsem de anlamam vize öncesi bi güzel bakarım hepsine.
    8 vize haftası: ahanda sıçtık. bir sürü vize var ama bir hafta sürem var sadece.
    vizeden bi gün öncesi: yarın bütün gün çalışırım hatta sabahlarım hallederim.
    vizeden önceki son gece: yok aga bakıyorum da hiçbişey anlaşılmıyo olmayacak böyle. neyse ikinci vizede toparlarım.
    .....

    şeklinde bok gibi bi döngü yaşar dururum.
  • neredeyse 30 yaşına gelmiş ve aralıksız eğitim sürecinde doktora aşamasında olan biri olarak hissettirdiği en temel şeyin çaresizlik olduğunu düşündüğüm süreç.

    kafanı kaldırıp, güncel hayata bakabildiğin her an etrafında olan biten olayların çok farklı şekilde seyretmesi ve senin bu olaylardaki rolün ve duruşunun öneminin 0 ile eş değer olması çalışma motivasyonlarından biri olan 'nitelikli insan olma' işini aralıksız sorgulamana sebep oluyor. bu sorgulama beraberinde anlamsızlık, motivasyon düşüklüğü, boş vermişlik gibi savunma mekanizmasının en sevdiği silahlarını çalışma sürecine doğru yöneltiyor. bir diğer taraftan da hayattaki sorumlulukların, kendini ispat çaban ve 'yeni' ye olan korkun da boş verdiğin her an önüne 'zorunluluk' setini çekiyor.

    sen de ikisinin arasında debelenirken aslında uyuman gereken zamanda çaresiz bir şekilde masa başında bir tarafta çalışmak zorunda oldukların diğer tarafta oyalanma oyuncakların (sözlük, instagram, twitter vb.) arasında gidip gelip son dakikaya kadar direniyorsun.
  • s.kseler başka şey yapmıcam diye çalışmamakla inatlaşsanız, hırsla masaya otursanız bile o kekremsi vicdan azabı tadı damak zevkinizin en orta yerine gelip bi güzel s.çabilir çalışamadığınızda. ha, kaçıp her şeyden saldım çayıra demek bazen de bu duruma orta parmak çıkarmak gibidir. ama sonradan pişmanlık ve daha da ekşimsi tatlarla bezeli duygularla başbaşa kalma riskini barındırır bu da. en olumlusu başlarda ufaktan ufaktan çalışın çok üzmeden kendinizi ve çalışırken başka şeyler düşünmeyin.
  • çalışamadıkça allah benim belamı vermiş zaten, boşuna bela okumayayım kendime dedirten hissiyat. acıklı güldürü misali...
  • (bkz: ne kadar salak salak sorular bunlar)
  • öğrenmenin zevkine vardığın an çalışmak külfet olmayacaktır.
    sevdiğin işi yaptığında ömür boyu çalışmış olmazsın ve yaşlanmazsın, aslınsa bu biraz bizim elimizde; yaptığımız her işi eğlenceli hale getirmek.
    eğlenirken öğrenebileceğin yöntemler geliştir, amacın ders çalışmak değil; yeni bilgiler öğrenmek ve bildiklerini pekiştirmek olsun.
    unutma hayat yolun ta kendisidir, dans ederek yürümek senin elinde.

    (bkz: yalnız iyi konuştum)
    (bkz: baya güzel konuştum)
  • şu an bende olduğu gibi kafa dağınıklığı, yorgunluk falan hepsi üst üste gelince insan çalışabilse bile anlayamıyor. sonra gelip bu entryleri giriyoruz.
  • benim dersim gitar ve o çalışamama hissiyatı çok kötü. bazen tüm gün dışarıda olabiliyorum ve eve saat 9-10 gibi geldiğimde “al işte çok fazla çalışamayacağım” şeklinde düşünüp moralim bozuluyor. hatta sırf daha fazla çalışabileyim diye arkadaşların yanından erken ayrıldığım zamanlar bile oluyor.
hesabın var mı? giriş yap