dertli dertli

• kraliçemiz, canımız, ciğerimiz, bir tanemiz rahmetli bergen ablamızın yorumu da ibrahim tatlıses gibi 10 numaradır. bergen sanki kendisi için söylemiş bu şarkıyı.
  
  -çilelere adım adım, yürüyorum dertli dertli.
• bunu bir de arabeskin kralicesi biricigimiz bergen'den dinlemek gerekir. ramazan diye icmiyor agustos'un sonunu bekliyoruz di mi? aferin bize.
  
  http://www.youtube.com/…cekw9rprtw8&feature=related
• sırf şarkının girişi bile full gaz. ibrahim tatlıses'e saygı duymama sebep olan 3-5 şarkısından biri. onun dışında, filmin afişinde melike zobu ile çekilmiş fotoğraflarında "fakiriz ama mutluluktan geberiyoruz" pozu neden bilmem içimi kıpır kıpır yapıyor her denk gelişimde.
• çalmaya başladığı anda kendinizi 80'lerin ortasında, topkapı-bağcılar minübüsünde bulduğunuz ibrahim tatlıses şarkısı.
• kanun yıldırım & ömer topçu’nun, alla records etiketiyle yayınlanan tekli çalışmasında yeniden yorumladığı şarkı.
  
  söz: gönül şen (özçarkçı)
  müzik: burhan bayar
  düzenleme: kanun yıldırım
  
  yusufcan özbilen imzalı klibi buradan izlemek mümkün.
• tatlıses'in 80'lerde konserlere giriş şarkısıdır. misal
• babam otobüs biletimizi almış abimle. o zamanlar otobüsle yolculuk yapmak, aşırı özel bir şey. anlatılmaz yani yaşanır. tanıdık sokmuş devreye, ön koltuk alınmış.
  
  setra otobüs. zannedersin maybach'a binmişim. üzerinde şekilli bir otobüs altı üstü. şoförün hemen arkasındayız. üstümüzde nadiren giydiğimiz kıyafetler. bayramlık tadında. şoför direksiyon çevirdikçe sanki uzaya gidiyorum. vites değiştirdikçe sanki hayatımı geride bırakıyorum.
  
  güneşin çocukları olarak doğduğumuz sıcak topraklardan serin batı'ya gidiyoruz. yol sürdükçe yeşil artıyor. ama hava da kararıyor. mersin antalya arasında virajlı yollar vardır, bilen bilir; sol tarafımız deniz. uçurumlar... yılan gibi kıvrılıyor otobüs yolda.. dolunayla aydınlanan gecede arada seçebiliyorum hepsini.
  
  antalya'ya yaklaşırken gün ışımaya başlıyor. yoğun bir sis çökmüş. deniz kokuyor. ağaç kokuyor. zannedersin ki bütün her yeri satın almışım.
  
  arada gözüm kapanıyor. gözümü açtıkça hafif müzik geliyor kulağıma. gün aydınlanırken ibrahim tatlıses'ten bir kulum işte şarkısı çarpıyor kulağıma. gözüm kapanıyor. o yolu komple izleyesim var.
  
  ne pandemi var, ne dolar 10 lira. gözlerim şişmiş. tek derdim muavinin arkada dolaptan çıkaracağı kola ve yanında vereceği top kek.
  
  birazdan otobüs duracak. bir tesise girip kahvaltı molası verecek. sebep ne bilmem ama şoförler otobüs dururken ısrarla ses açardı herkes uyansım diye. bir de üstüne anons yapılırdı.
  
  şoför blaupunkt marka teybin sesini açıyor. ve bu şarlı çalıyor:
  
  "ezdiler hep taş misali, gözlerimde çile seli, yaşadığım nerden belli, gecem dertli günüm dertli"
  
  ne zaman çalsa bu şarkı, mavi gömleğinin üstünde lacivert kravatıyla şarkının sesini açan kaptan şoför gelir. sarı, polo yakası kalkık, lacoste tişörtünün üstüne kırmızı mont çekip tiz sesiyle en parlak döneminde ibrahim tatlıses gelir. ne zaman antalya-muğla-aydın-izmir'den birine seyahat etsem bu şarkıyı çalarım.
  
  son teknoloji mercedes'te bile dinlemek hikaye. çocukluğumu, mercedes ve setra otobüslerdeki uzun ve heyecanlı yolculuğumu geri verin.
• almanya konser versiyonu insanı gaza getirir.
  film müziği ağlatır.
• ismail yk'nın, musicom prodüksiyon etiketiyle yayınlanan tekli çalışması.
  
  söz & müzik: ismail yk
  düzenleme: ismail yk
  
  vokal: açelya
  
  enes bilal taşçı imzalı klibi buradan izlemek mümkün.
  
  şarkının sözleri ise şu şekilde:
  
  “umutlarımız çoktan öldü
  gözlerimiz sanki kan gölü
  
  biz de böyle hep dertli dertli
  yanar ağlarız ah
  tutuşmuşuz duman duman
  çekeriz of of
  
  yakta beni öleyim
  vur da ben can vereyim
  çok mu şey istedim
  bırakıldık öyle
  
  biz de böyle hep dertli dertli
  yanar ağlarız of of
  tutuşmuşuz duman duman
  çekeriz of of
  
  ne haldeyiz kimse sormaz ki
  çektiğimiz acılar dayanılmaz ki
  yıkıldı dünyamız yıkıldı hayallerimiz
  beterin beteriyiz
  bundan daha acısı olmaz ki
  kalbimizi çaldılar
  birer birer yok oldular
  kimsesiz bıraktılar
  ya biz ya biz
  ya bize ağlamaktan başka ne kaldı ki”