dinamizm

• (bkz: hareketlilik)
• davranışları canlı ve hareketli olan canlının özelliğidir dinamizm.
  ayrıca felsefede; devimselcilik.
• “evrensel doğa maskesi altında toplumsalın vahşice yayılması” korkulması gerekenmiş ve bizi duraklatmalıymış, şayet özgürlüğe kavuşmuş bir toplumun amacının ne olacağı sorusuna alelacele "insanın gizilgücünün gerçekleşmesi" diye cevap vermek söz konusu olduğunda. bu özgüveni tiksindirici buluyor adorno, dinamizme ve sonsuz gelişme fikrine eleştirel yaklaşması sayesinde. şöyle bir başa-dönüş eklenebilir, bu da adlı adınca kendisinden korkulmayacak bir sarmal olabilir: hazzın kendisi, eğlenme; operasyona, planlamaya, tahakküme (keyfin telaşlı hareketliliği)^* bağlı olmadan da “hayvan gibi hiçbir şey yapmadan durma”yı tercih etmekte özgür kalsa bile, suyun üstünde sırtüstü yatan ve gökyüzüne bakan kişi hep bir “başkasının” eksiğini hissedecektir tembelliğinde. olumlu anlamda ürünün –böyle bir anlam varsa- yani dinamizmin kapsayabileceği eylemin, sözün, yapıtın vs. durmaksızın benlikten bir çıkış yolu araması kendine, bu yüzdendir: ötekiler beni görmelidir. (bu yüzden doğa manzaraları ya da oda yalnızlıkları ile kalabalıklar arasında çalkalanır dururum.) ama bu ihtiyacın doyurulması artık takvimsel sınırlamaları ve başkasının amacına araç olma zorunluluğunu barındırmayacak. işte insan gizilgücünün komünizmdeki olası görünüşü.
  
  (bkz: sur l'eau)