dog man star
-
suede'in eski gitarist bernard butler'la kaydedilmiş son albümü, o sıralar bu şahıs ve brett anderson arasında yaşanan sürtüşmeler albümü oldukça karartmış ama aynı zamanda yaratıcılığı da perçinleyerek* ortaya çıkan müziğin kalitesini de baya bi yükseltmiştir, nedendir bilmem suede'den genelde tiksinen metal camiası falan bile farklı yaklaşır bu albüme, hatta nerdeyse saygı duyar, demek ki aynı zamanda suede'i farklı kitlelere açan bi albüm de denebilir(belki de denmez ne biliim işte), çok çok sağlam bi albüm olmasına rağmen benim kalbimde ilk albümün tahtını asla sarsamamıştır, özellikle asphalt world çok leziz bi şarkıdır, aslında albümde boş da yoktur hani, hepsi ayrı ayrı güzeldir(bkz: uykulu sözlük kullanmak)(bkz: gece yarısı saçmalamak) (bkz: bakınız da bakınız)
-
singapur'da verdiklari bir konserde bu albumden* bir sarki calmadan once "our worst album" diyor brett anderson. saniyorum ki brett anderson'a kotu seyler cagristirdigi icin "our worst album" diye nitelendirdi. bernard butler'i kaybetmis olmanin uzuntusunu yasadi o albumde, richard oakes'i bernard butler'a benzetmeye calistiysa da seklen biraz benzeyen richard*, bernard* gibi saglam riffler yazamadi pek(beautiful ones, starcrazy, bentswood boys gibi bir kac istisna disinda). bir kuyruk acisi sezdim.
-
nefis album kapagi, her daim alev alev suede muzigi gozumun onune geliyor; ama nedense aklima bir de (mega* hafiza teknikleri yuzunden galiba*), simply red'den nefret eden bir cocuk geldi.. ve o cocugu god damn stars derken gordum; o yuzden bkz: bir beyin meltemi guncesi olarak ek$i sozluk.
-
gerçi hala kafamda soru işaretidir ama suede'in en iyi albümüdür dog man star.ağır parçalar,bernard butler'ın tepeye çıkan performansı,the asphalt world ve tabi ki brett anderson.ilk albümün yeri başka ama bu albümdeki melankoliyi başka albümde bulamadık.ayrıca black or blue gibi müthiş bir parçaya da sahiptir.
-
suede'in soru işaretsiz en iyi albümüdür bence. zirvedir.
britpop camiasında daha iyi bir albümün yapıldığına inanmıyorum. -
şu yaşa kadar suede dinlemedim desem yeri var. biliyorum bu bir kusur. pulp da dinlemedim, yalan yok. son haftamı ise tamamiyle suede'e ve yer yer pulp'a ayırdım. diyebilirm ki 90'larda olsak suede'e tapabilirdim. şimdiyse ancak haklarını teslim edebiliyorum. ve yine diyebilirim ki dog man star, suede'in en iyi işi. ardındansa grubun b-side toplaması sci-fi lullabies geliyor.
ben neden sizi, hiç değilse 2000'lerin ortasında falan dinlemeyi reddettiysem... büyük kayıp sayıyorum. dog man star gibi bir albümü ben neden üniversite yıllarımda dinlemedim?! ne desem boş, ne desem yalan... şimdiyse günah çıkartmaya çalışıyorum.
bu albümün cd'sini almak da benim boynumun borcu olsun. -
ayrica belirtilmeyen, albumun diger sarkilari icin :
(bkz: heroine), (bkz: daddys speeding), (bkz: the power), (bkz: new generation), (bkz: this hollywood life), (bkz: the 2 of us), (bkz: the asphalt world), (bkz: still life) -
bu albumden cikan b-side lar icin ise :
(bkz: killing of a flash boy), (bkz: whipsnade), (bkz: modern boys), (bkz: this world needs a father), (bkz: asda town), (bkz: together), (bkz: bentswood boys) -
(bkz: dogstar)
-
brett anderson in en kotu albumumuz diye nitelendirdigi album.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap