doğançay

• istanbul eskişehir demiryolu hattı üzerinde, adapazarı bilecik karayolunun da yanından geçtiği,
  adapazarı-bilecik arasında, adapazarı'ndan çıkışından 10 dakikalık uzaklıkta bir kasabanın adı. demiryolunun iki yanını çevreleyen ve sonbaharda muhteşem görünen ağaçlar, biblo gibi bir istasyon binası, demiryolu ile paralel giden küçük bir dere ve hüzünlü, küçük kare evler.. ekim ayının içindeyseniz eğer, cennet burası olmalı diye mırıldanacaksınız. girişindeki, "turistlerin girmesi yasaktır" tabelası ise dikkate değer...
• artık istenilse de gidilemeyecek olan yer. neden mi? çünkü, demiryolllarımızı yöneten ultra süper ak bıyıklı idarecilerimiz , bir bok yaptıklarını sanarak, istasyonun etrafını demir parmaklıklarla çevirmiştir. bugün gittim gördüm, havasını aldım, daha öncelerden de dediğim gibi ben bir demiryolcuyum ve bu istasyonların bu yolların hepsinin yeri çok başkadır. ne yazık ki buranın da içine sıçılıyor, artık bir depo alanı olarak kullanılacakmış, yetkililerden öğrendiğim bu. ve uzunca bir süre durağında hiçbir tren artık durmayacaktır.
• trende geçerken son derece dikkatimi çeken, uzun uğraşlar sonucunda adını öğrenebildiğim, en kısa zamanda gidilesi huzur dolu yer.
• oruç aruoba'nın son kitabının ismidir.
• adapazarı tarafında istasyon kasabası olanına kapitalizmin dokunmaması gerekir. trenle yanından geçerken en fazla 40 saniyeliğine konuk olduğum bu orman kasabasının istasyon binası da çok şirin duruyordu.
• girişindeki çınarları, ıhlamurlarıyla insanı huşu içinde bırakan kasaba.
  zorlu parkuru, jakuzi havasında goletleri, buz gibi suyu, kayan yosunlu taşları, arılarıyla trekking sevdalılarının endorfin salgıladığı dere.
• hele bir de kar yağmışsa bir tiyatro dekorunu andıran kasaba. hayatın durduğunu düşünürken tren hareket eder...
• bir nakliye firması. (bkz: http://www.dogancay.com.tr/)
• (bkz: burhan dogancay)
• tren istasyonu kapalı olan, istanbul - eskisehir arasında işleyen onca trenden sadece toros ekspresi'nin durdugu yer.