• mobilya sektöründen bildiriyorum.
    geçen hafta sattığımız malları yerine koyamıyoruz çünkü üretici firma fiyat vermiyor. dolar artış oranında zam gelirse hayvan gibi zararla satmış olacağız. artık ürün satışını durdurduk.

    işin garip tarafı üzülmüyorum, gerilmiyorum. borçlar da sikimde değil. baya büyük batacağız ama hissizleştim artık espri falan yapıyorum herkese.

    edit: hatta şu an sağlık ocağında askerlik yoklaması için muayene sırası bekliyorum. bedelli yapacaktım ama 15k verip boş boş oturup para harcayacağıma devlet bana baksın amk.

    edit: salak saçma bir sebepden çürük raporu verdiler. kırk yılda bir sırtımı devlete yaslayacaktım porno izlerken interneti kesilen ergen gibi eli sikinde kalakaldım. ne saçma bi hayatım var lan benim?
  • gıda sektörü =

    işler yarı yarıya düştü. sanırım halk tasarruf yoluna gidiyor. yada para suyunu çekti bilmiyorum.

    tek bildiğim elimdeki tüm ürünlere inanılmaz zam geldiğidir. yağdan, bulgura her şeye.

    bazı firmalar mal satmıyor bilerek. aklı sıra malı elinde değerlenecek diye.

    (bkz: zam gelecek diye haftasonu kapatan firmalar)

    şu başlıkta da bununla ilgili yazdım.
  • dijital reklam sektöründeyim. özellikle araba ve banka reklamlarının tamamına yakını durdu. kur farkından dolayı fiyat belirleyemiyorlar zaten, bir günkü fiyat diğer günü tutmuyor. biz de böyle bilgisayar başında takılıyoruz, birazdan hearthstone falan açıcam çok sıkıldım.

    zaten ölü aylardaydık o yüzden şöyle diyoruz:

    (bkz: what is dead may never die)
  • öğrenci sektöründen bildiriyorum. yeni dönem başladığında açız.

    edit: yanlış anlaşıldım herhalde. öğrenci benim, aç kalan da bizleriz. benim hatam böyle yazınca başka türlü anlaşılacağını düşünmemiş olmamdı. özür dilerim.
  • plastik üretim sektöründe, döviz borçlanmayı tl alacağa çevirerek çalışıyorum.

    1 dolara malzeme alıyorum. üretip 2 dolar x güncel kur olarak satıyorum.
    malzeme alımımdan itibaren 120 gün ödeme vadem var. 120 gün sonra 1 dolar ödüyorum.
    satışımdan sonra vadeler allahlık, türk lirası alıyorum.

    şu an son 4 aylık mal alımım yüzünden ilk iki çeyrekteki tüm kazancım gitti gibi görünüyor.
    yapılacak pek fazla şey yok şu durumda.

    1. müşteri portföyümü vade/ödeme/karlılık performansına göre kesip biçme.
    2. küçülme.

    *ufak miktar da usd leasing bakiyem kalmıştı. bu alınacak tedbirlerde bankaların döviz kredi ve leasingler ile kobiler üzerinden haksız kazanç sağlamasına yönelik bir karar çıkma ihtimali nedir diye hayal kuruyorum.
    ödemiyorum, bu vizyonla kesin 10 tl'ye dayanınca öderim.
  • patron çıldırdı. ihracat istiyor.

    sektör: akıllı mobilya üretimi
  • inşaat malzemesi toptancısıyım. satışları durdurduk. cuma gününden beri sadece alacağı olanlara malzeme veriyoruz.
  • eşim inşaat sektöründe, benim orta ve orta üst segment hedef kitleli 4 yıldır faaliyete devam eden ufak bir tasarım ürün üreten firmam var. ben özellikle 3 haftadır stresten ve üzüntüden uyuyamıyorum, boynum gerginlikten sürekli tutuk, midem sürekli ağrıyor, kanser olacağım bu gidişle diye korkuyorum, en güzel yaşlarım bu şekilde gergin ve mutsuz geçiyor diye çok üzülüyorum, elimde değil düşünmeden de edemiyorum. allah'tan borcum harcım yok, dolarım da maalesef yok çünkü o kadar naktim yok. yakında ekonomist olacak kadar saçma sapan tabirleri maalesef öğrenmek zorunda kaldım. ortak çalıştığım; kaplamacı, mermerci, matbaacı, bijuteri malzemeleri satan, pirinç sıvama işi yapan hiçbir paydaşım iş yapmak istemiyor ve maalesef haklılar. zaten 3-4 yıldır kötüye giden bir durum vardı, 4-5 aydır huzursuzluk artmıştı, son 1 ayda ise yeni iş vermek ve almak çok zor. maliyetler tahmin edilemeyecek kadar çok anlık yükseliyor. üretici tüketiciye o maliyetini yansıtamıyor farklı bir fiyat verdiği için vs vs. herkes elindeki malı tüketmeden beklemede kalmayı seçiyor, çünkü o aldığı malı bir daha o fiyata bulması imkansız. bilmeyenler için söylemek gerekirse tüm hammaddeler dışarıdan geliyor, burada sadece işleniyor.

    öte taraftan inşaat sektörü de aynı şekilde, zaten 2 yıldır durağanlık orada da mevcuttu. orada da yine aynı şekilde tüm hammaddeler döviz bazlı olduğu için herkesin morali çok bozuk, kimse yeni iş almıyor, boyacısından, dolapçısına kadar.

    şu an bu ülkede olmamayı o kadar çok isterdim ki. sonuç olarak allah sonumuzu hayretsin.
  • bizim evden bildiyorum.

    giriş katında sağlı sollu bulunan 1 restoran ve 1 cafe battı.
    dükkanlar kiralık (1 aydır).
  • toptancılar mal satmıyor. bugün 100'den satamayacağım cunku yarın 120 olabilir kafasındalar.
hesabın var mı? giriş yap