dönme dolap

• çocukluğuma tekabül eden en büyük hayal kırıklıklarımdan biridir. belki de ilkidir.
  
  hala muzdarip olduğum ama çocukken çok daha belirgin olan bir derdim var (bkz: r leri soyleyememe) . henüz anaokulundayım, yeni bir eve çıkıcaz, net hatırlıyorum benim odam belli kardeşimin odası belli. eve, nereye ne yaptıralım, ne mobilya koyalım gibi kritik yapmak için gitmişiz. geri dönüş yolunda arabada konuşma devam ediyor.
  
  anne: guybrushın odasına dönme dolap yaptıralım
  guybrush: (içses) (.......avım balım petevim, güüm daım cicevim.....ha...ne..evet yaptıvalım, aslansın anne)
  baba: evet, sağdaki duvar uygun.
  guybrush: (içses) (oley be...avım balım petevim.....)
  
  bu muhteşem doğa mucizesini paylaşmak için içim içime sığmıyordu. ertesi gün okula artist gibi gitmiştim
  
  +olm vav ya, benim odama dönme dolap yaptırıyovuz.
  -hadi be, ciddimisin
  +valla.
  -nasıl sığacak ki?
  +ya tek otuvak olacak, ufak bişi yani. oda da büyük olm. kocaman.
  -ha o zaman sığar evet.
  
  gün oldu devran döndü, evin tadilatı bitti, taşınma işlemleri gerçekleşiyor. afedersiniz topuklarım kıçıma vura vura odama koştum. fakat ortada dönme dolap falan yok, aslında bir dolap var ama dönmüyor. bir yatak, oyuncak kutum, ve dönme dolabın olması gereken yerde 3 adet dolap kapağı. "mümkünatı yok buralarda bir yerlerde olması lazım" diye düşündüm herhalde, hemen geri koştum anneme...
  
  +anneeaa, dönme dolap koymamışlar odama.
  -ne dönme dolabı oğlum......bir saniye....ahahhahhahaah, ah güzel yavrum benim, dönme dolap değil o gömme dolap dedik biz.
  +nasıl yani ya...
  
  hayal gücümü tek kalemde yıktınız ya, helal olsun..... oda da minnacıktı zaten.
• "nerden niçin mi geldim
  bilmeden bir şey diyemem, ya siz?
  hem hiç önemli değil
  geldim, yer açtılar, oturdum
  girip çıkanlar vardı
  zaten ben geldiğimde.
  
  başka şeyler de vardı, ekmek gibi, su gibi
  gülüşler öpüşler ne bileyim hepsi.
  doğrusu anlamadım bir düğün-dernek mi
  sonra da kimileri düşünceli, durgundu
  gidenler neye gitti doğrusu anlamadım
  zaten ben geldiğimde.
  
  bir luna-park mı bir konser bir gösteri
  bilmem pek anlamadım önüm kalabalıktı
  sıkıştığım yerde vakit çabuk geçti
  bak dediler baktım pek bir şey göremedim
  hem her yer karanlıktı
  zaten ben geldiğimde.
  
  benim tek düşüncem büzüldüğüm köşede
  nasıl çekip gideceğim kalk git dediklerinde
  çünkü çıkmak sıkışık sıralardan mesele
  kalkacaklar yol vermeye bakacaklar ardımdan
  az mı söylendilerdi şuracığa ilişirken
  zaten ben geldiğimde."
  
  behçet necatigil
  (türk dili, 111, 1 aralık 1960)
• bir zeki alasya, metin akpinar filmi. yardimci olarak nevra serezli var. iki dostun, bilindik dilde ve lezzetli maceralarindan birisi daha. yonetmen zeki alasya olmali.
  capkin bir senaryo yazari olan lutfu ile eczaci kalfasi selami iki yakin dostturlar. ama selami'nin karisi bu arkada$ligi desteklememektedir. bir tesaduf eseri karisi selami'yi ba$ka bir kadinla opu$urken yakalar ve bo$anmaya karar verir. bir yol bulmak isteyen selami arkada$i lutfu'den yardim ister. hep beraber selami'nin karisini ajan olduklarina inandirirlar.
  olaylar geli$ir...
• yorum farkı duygusunu bu kadar mı değiştirir dedirten şarkı..
  redd öyle bir coverlamıs ki , dogan duru öyle bir icten, öyle güzel söylemiş ki, dinlerken başka bir iş yapıyorsa insan, bir duruyor ve sadece dinliyor..
• (bkz: #9749003)
  
  redd in ali kocatepe 40. yıl tribute konser performansını izlemek için:
  
  http://www.youtube.com/watch?v=_c-r6av5ikw
• baktı ki cümle alem içini hoplatıyor yükseklerde.
  ah'ım tutturdu "ben de bineyim" diye.
  bak buradan göründüğü gibi değil o dedim
  bir yandan bozuk para aranırken
  hem eğlenmeye takatim kalmamış benim
  uzaktan güzel dönüyor ama
  içinden bakınca
  ışıklar renkler görünmüyor
  varsa yoksa
  alçalıp alçalıp yükseliniyor
  hem dönen dolaplar
  dokunamıyorlar ki birbirlerine
  aynı anda inemiyorlar da
  birinin canı gondol istiyor sonra
  diğerininki atlıkarınca
  dedim
  dinletemedim
  ah.
• 1983 yapımı zeki alasya, metin akpınar, nevra serezli ve âli yalaz'ın oynadığı bu film'den önce, 1967 yılında cici gelin isimli başrollerinde cüneyt arkın, öztürk serengil, filiz akın'ın oynadığı film aynı senaryo üzerine kurulmuştur. cüneyt arkın lise öğretmeniyken, kendisini öpen bir kız öğrencisiyle gören eşine, arkadaşı senarist (ö. serengil) ile uluslararası ajan yalanını söylerler falan.
  
  1983 yapımı filmde de zeki alasya eczane kalfasıdır ve eskaza bir alman kadın (ahhahahah alman melahat) tarafından öpülür ve karısı tarafından görülür. gene senarist çakal bi' arkadaş (m. akpınar) imdada yetişir aynı uluslararası ajan rolünü oynarlar.
  
  her iki filmde senaryo aynı olsa da farklı tatlar bırakmaktadır. eğlenceli vakit geçirtiyorlar kesinlikle. ancak benim oyum birazcık da olsa ikinci filme gidiyor.
• hayatımda ilk kez 2 gün önce bindiğim, inanılmaz keyifli bir şey. sakin, durağan, seyirlik. geçen yazki gondol maceramdan sonra ilaç gibi geldi. gondol falan bana tersmiş onu anladım.
• çocukken düğğğğğne parka gidelim` :lunapark gömme dolaba :dönme ` biniceeem diye zırladığım lunapark oyuncağı. zamanla kabuslarımın baş öğesi olmuştur. dönek ve hain olduğu şu an için su götürmez bir gerçektir. inmek istiyorum inemiyorum ben bundan ...
  
  (bkz: inecek var kardeşim)
• 1983 yapımı zeki metin filmi.^** zeki alasya oynamış, yönetmiş; senaryoyu, filmde de rol alan süleyman turan'la birlikte yazmış. nevra serezli ve kadrolu figüranlardan arap celal ile hakkı kıvanç da oynuyor.
  
  ben bu ikiliyi çok seviyorum. devekuşu kabare'nin neden günümüze kadar bu kadar az oyunu ulaştı diye hayıflanıyorum bazen. ölürse kendimce bir şeyler hissedeceğim ve üzüleceğim nadir ünlülerden biridir metin akpınar. hatta geçenki dava yüzünden yetkililer az küfrümü yemediler.
  
  neyse bu bilgiler, gelecek olan eleştirinin dozajını düşürmek içindi. yahu nasıl bu kadar berbat senaryolar yazabiliyorsunuz? kabare'nin kurucuları ve yazarları olarak nasıl oluyor da bu kadar bayağı yapımları hem yazıyor hem de beğenebiliyorsunuz? ulan ikisi nasıl aynı kafadan çıkabiliyor ya?
  
  beğenenler de çok büyük ihtimalle nostalji düşkünlüğünden beğenmiştir. tarihsici bakıyorum, yine olmuyor. monty python'ların, top secret'ların vs. olduğu bir dönemde yapılmış bir film bu da.
  e hadi yerelleşelim diyorum. her ne kadar hikayesel olarak çok bir şey vadetmese de diyalogları, replikleri mükemmel yazılan hababam sınıfı, tosun paşa, süt kardeşler gibi yapımların olduğu bir dönem. e bu film de öyle, hikayesel olarak bir şey beklemiyoruz zaten. ama bu kadar bayağılığın bir arada olmasına tahammül edemiyorum. en azından diyaloglar kurtardı da diyemiyorum, çünkü hatırda kalacak hiçbir replik yok.
  
  zeki ile metin'den hakikaten kaliteli olarak gördüğüm tek film hasip ile nasip sanırım. birçok yapımını beğenmesem bile saygıma ve hayranlığıma halel getiremeyen nadir insanlardan yine de.