dönüş

• şems-i tebrizi yoldaşlık için vaktinin dolduğunu sezdiğinde sessizce ayrılınca konyadan, ardından hâmuş olur rumi...
  
  aylar sonra bulunup geri gelmesi rica edilip geri geldiğinde şems konyaya; rumi tarafından sevinçle değil de hüzün ve endişe ile karşılanır.
  
  ayrılık acısını tadan yürek hasretle sarılırken işte buna döker gözyaşını sessizce...
  
  ya tekrar acırsa diye...
  
  sevdiğinin dönüşü bu yüzden buruk bir sevinçtir.
  
  ama herşeye bedel bir burukluk...