• ne yazık ki benim de sürekli yaptığım eylem...
    bunu yapmamızın sebebini katıldığım mikro beden dili seminerinde öğrendiğimde daha bir dikkatli olmaya başladım açıkçası.
    bu eylemi gerçekleştirmemizin tek sebebi mutsuz bir aile yaşantısıymış. genellikle problemli ailelerin çocuklarında görülüyor. özellikle başparmaktan destek alınarak dudak ya da ağız içi yiyen kişilerde manevi destek yoksunluğu bulunuyormuş.
    bana sorarsanız doğruluk payı yüksek.
  • bırakması tırnak yemekten, tırnak kenarı kemirmekten çok daha zordur.. çünkü elinizi ağzınıza götürürken farkedebilirsiniz tırnak yemeye başladığınızı ama dudak yerken bu imkanınız yok.. hararetle bişiyler düşünürken, ders çalışırken yada bişeye kafayı taktığınızda ancak dudağınızdan büyük bir parça koparmak suretiyle derin bir acı ve kan tadı aldığınızda farkedersiniz yine kendinizi kemirdiğinizi.. fakat bu esnadan sonra bırakamazsınız "amaan nasılsa yedim yarısını" diyip bi kaç yeri daha kanatana kadar yersiniz.. hatta öyle zaman gelir canınız tatlı tatlı yanar siz dudağınızı kemirdikçe, ama bu sizi işinizden alıkoyamaz yedikçe yersiniz bu acıdan zevk alırsınız hatta*, en sonunda iç kısmı mosmor olmuş bir çift dudağa ve kan içinde kalmış bir ağıza sahip olursunuz ama artık ebedi bir huzur kaplamıştır ruhunuzu*ve 1 hafta o yaralar iyileşene kadar canınızın her yemek yiyişte yanacağını bilmenize rağmen yaralar iyileşince aynı şeyi tekrar yapacağınızdan eminsinizdir...
    (bkz: yaptim yaparim yapacagim)
    (bkz: mazosizm)
  • kendi dudagini degil baskasininkini yemek en guzel seklidir.(bkz: ogreten adam)
  • ''sağ tarafı baya yemişim, solu da yiyim de eşitlensin. hem de düzelir, pürüzsüzleşir.'' mantığıyla yemek o kadar saçma ki. kendime bi türlü anlatamadım.
  • nasıl bir psikolojik rahatsızlığın/eksikliğin dışavurumudur bilmiyorum ama kreş yıllarımdan beri sahip olduğum berbat alışkanlık.

    kazık kadar oldum boyalanıp sokağa çıkıyorum ama sürdüğüm rujun hiç bir anlamı yok, olduğu gibi midemde. çok da dert etmiyorum durumu çünkü dudak yiyenler bilir, çok keyifli bir hadise kendisi.

    kreş yıllarımdayken de çok kanadığı olurdu hatırlıyorum. zamanla profesyonelleştim, kanama ihtimali olan bölgeler üzerinde çok durmuyorum böylelikle her an yemeye hazır dudak kabuğu oluyor ve boş bulunduğumda anında servis ediliyor.
  • dudak yerken sol tarafta gördüğüm ve hakkında girilen entryleri dudak yiyerek okuduğum eylem. acıyor ama...
  • dışarıdan çok çirkin görünen ancak özellikle stresliyken farkında olmadan yaptığım kötü davranış.
  • son günlerde sıkça yaptığım eylem. çay içerken dudaklarım yanar, ağlarım.
  • başlayınca durdurulamayan hadise. aynı zamanda sevgili ya da potansiyel sevgiliden de şöyle bir tepki alır,

    - yemesene şunları sana lazım olcak daha. ehen ehen.

    anlatılmaz yaşanır, bir bağımlılıktır, tiktir.
  • zirve fotoğraflarının çoğunda yaparken yakalandığım eylem, ihtisas alanım. maksimum randıman almak için lipstick sürüldükten 15-20 dakika sonra kemirmeye başlanmalıdır. böylece çilekli, muzlu, vişneli lipstickler vasıtasıyla yediğimiz dudaklara lezzet de kazandırmak mümkün olur*.
hesabın var mı? giriş yap