durup dururken gülmek

• (bkz: kendi kendine gulmek)
• daha önce yaşanılan bir olay akla geldiğinde içinde bulunulan ortamın unutulup gülümsenmesi hatta ve hatta ortalığı yarma olayı. hele birde olayın farkında olmadan gülerken size bakan biriyle gözgöze gelirseniz yüzünüz daha yaratıcı bir hal alır.
• (bkz: persembe anlatılan fıkraya cuma namazında gülmek)
• insanın aklına birden gelen bir sinyalle gülme dürtüsünün harekete geçmesidir . hele hele yemekte oluyorsa insanı zora sokar , iş agızdan kolayı püskürtmeye varır . şöyle olmuştur : halayla bir gün önce doktora gitmişimdir . orada doktorla kurulan iletişimde halanın normal konusmasından farklı konustugu bariz ortadadır , neredeyse incelmekten kıçıma kaçacaktır . ses tonuda çok farklıdır . insan içinden yahu bu benim halamın sesi böyle değildi der . konusma sırasında kibarlaşayım derken arada kelimeler değişime uğrar "gelinimiz" sözcüğü "gilinimiz" olmuştur . aynı akşam bu insanla yemeğe oturursunuz ağızdan gelen şapırtılar gündüz ki konuşmayı çürütmektedir . işte o insanın bir kere yüzüne bakmak yeterlidir . o anda gülmeye başlar insan ama kendini sıka sıka .doğal değildir tabiki .sofradana durup dururken niye gülüyor ki bu çocuk denmesi kaçınılmazdır .
• gulme krizine girmeden önce başlayan,kişinin kendisine haz vermersine ramen,dış cevreye korku ve tedirginlik veren hareket.
• bir zamanlar çok güzel anlar yaşandığının göstergesi. böyle ne olmuştu ya ahaha çok komikti ya o zamanlar ne yapmışız biz de ne salakmışız diye kendi kendine güler insan.garip.
• mutemadiyen yaptigim ve bu konuda cok dertli oldugum eylem.
  
  saygi durusunda,istiklal marsi'nda,cenaze evinde,minibuste,yolda,hoca bagirirken sinifta,bos bos otururken evde.
  
  bayram kutlamasi icin anneannem ve babaannem'i aradigim zaman bile gulup telefonu evdekilerin elinde tutusturuyorum.hayir bi sey degil yasli basli insanlar dalga geciyorum sanip dariliyolar ona cok uzuluyorum.
  
  etrafimda olmus biri hakkinda konusulunca yasitim birini kafalayip kas goz isareti yaparak baska yere gidiyorum,olmadi kendim gidiyorum zira elimde olmadan siritmaya basliyorum.
  
  lisedeyken saygi durusu ve istiklal marsi'nda aklima abimle yaptigim esprileri getirip guluyodum,''bu kadar insan buraya her sabah nasil toplaniyoruz ya,vay anasini'' diyerek istemsizce gulmemi getirerek diger insanlarin da kikirdamasina neden oluyodum.
  
  ailece otururken guluyorum ve sanki suc iclemisim de o yuzden guluyomusum izlenimi yaratarak insanlari suphelendiriyorum.
  
  garip bi duygu olmasinin yaninda uzen bi durum,kisacasi birilerine yakalanip dovulmeden yasamimi surdurmeye calisiyorum.
• bu durumda akla gelen şeyler de dünyanın en gerizekalı şeyi oluyor genelde. bir açılışta namaz kılan bir danıld dak vardı mesela. bunun gibi. pek sık oluyor bana. amaan, deli derlerse desinler diyip kafayı öne eğip sessiz ama omuzlar sarsıla sarsıla gülüyosunuz kıs kıs. güzel bir şey.
• o an gülünmesi gereken bişey varsa ve güldüğünüzde sizi ters bakışlar bekliyosa aklıma bişe geldi yaa diyip durup dururken gülme itibarı bırakılabilir insanlarda
• (bkz: lustral)
  (bkz: depakin)
  (bkz: efexor)