dürüstlük

• etik anlayışın olmadığı yerde dürüstlük tek başına anlamsızdır. aklınıza her geleni yapıp, sonra da bunu ifade ederseniz, buna patavatsızlık denir.
  
  düşünün ki birine sıfır sinir olduğunuz için, mesela tipini sevmediğiniz için dövmek istiyorsunuz. sonra gidip bir güzel dövüyorsunuz, ardından da şunu diyorsunuz: "kusura bakma, sana çok sinir oluyordum, çok dürüst olduğum için seni dövdüm. hatalıyım ama bunu yaptım."
  
  bunu ifade etmek/uygulamak mı yoksa o kişiye sinir olsanız bile bu düşüncenin yanlış olduğunu bilmek ve kendinizle mücadele etmek mi doğrudur?
  
  demek ki nefsimize yenildiğimiz ve kafamıza göre yaptığımı her şeyi dürüstlük adına gerçekleştirmek etik bir davranış değildir. buna vicdan rahatlatmak, itiraf etmek denir. zaten etik biri o düşünceyi gerçeklemez.