• (bkz: sadri alışık/@wunsch vertrauen)
    (bkz: hulusi kentmen/@wunsch vertrauen)
  • *üstad sadri alışık'ın kötü adam'ı oynadığı tek filmi. fena film de değildir hani. keşkem çevrilse yeniden.
  • başrollerinde eşref kolçak ve sadri alışık'ın oynadığı türk sineması'nın yetiştirdiği, her konuda film çeken usta yönetmeni osman f. seden'in yönettiği 1959 yapımı filmdir.

    film çok fazla bilinmez. ancak geçiş döneminden çıkalı henüz 10 yıl olan türk sinemasının çok kısa zamanda ne kadar müthiş bir yol aldığının bize göstergesi gibidir. az sayıda karakter, az ve benzer mekan olmasına rağmen film hiç de sıkıcı değildir. sadri alışık filmde öyle değişmiş, öyle lanet biri olmuştur ki tanıyamazsınız bile. film boyunca süren gerilim insanı izlediği yere mıhlar
  • cagrisimli olarak (bkz: rahmet yolları kesti)
  • ntvmsnbc'nin türk sinemasının en iyileri listesinde 77. sırada yer alan kült film. sıralamayı puana göre mi yaptılar bilmiyorum ama bence daha yukarılarda olmalıydı. anlatım yapısı itibariyle klasik yeşilçam filmlerinden ayrılan, (haydi durduk yere yeşilçam'a laf etmeyeyim, zîra severim yeşilçam filmlerini, hoş önemli bir kısmı başarısız ve sırf günü kurtarmak filmleridir ya neyse) mizansen ve oyunculuklarda dönemin filmlerine göre tipleme değil, karakter anlatımına ağırlık veren, yakın planları sık kullanan ve parçadan bütüne giden bir anlatımı tercih eden yönetmen filmidir.
  • meşhur tren sahnesini çekerken yönetmen seden'in usunda hitchcock var mıydı bilinmez, ama hitch'in trenlere olan özel ilgisi iyi bilinir. mamafih osman fahir seden, gerilimi tıpkı hitch'de olduğu gibi oyuncu figürlerin portre çekimlerine ve gözlerindeki anlık değişime odaklanarak yaratmayı dener. bu kesinlikle hitchcock etkisidir ki seden'in amerikan sinemasına olan derin hayranlığı da iyi bilinir. bu sahnede sadri alışık da oldukça başarılıdır ey sözlükçü.
  • --- spoiler ---

    osman seden yapımı, başrollerde eşref kolçak, sadri alışık ve nurhan nur'un olduğu 1959 yapımı türk filmi. bugün eşref kolçak'ın vefatı üzerine tekrar izlemek istedim anmak için.

    milli mücadele günleri, bir yanda vatanı kurtarma gayreti bir yanda güvensizlik, ihanet ve kuşku, sadri alışık'ın hainliği, nurhan nur ve eşref kolçak'ın yol boyu ağır ağır başlayıp ilerleyen aşkı, üçlünün yol boyunca süren ve finalde doruğa ulaşan gerginlikleri, köprü sahnesinin harikalığı, "padişahcı mısınız, mustafa kemal'ci mi" sahnesi ve o sahnede eşref kolçak'ın bakışları, finale geldiğimizde ihanetini açığa vuran sadri alışık'ın haritaları almak için ateş açmasıyla vurulan dağ gibi yüzbaşı nazmi'nin çaresiz bakışlarla onu engellemek için son bir gayretle silahına ulaşmak için yerlerde sürünmesi ve başarılı olması, son sahnede, nurhan nur'un, at arabasının arkasında yaralı nazmi'yle beraber görevi tamamlamaya gitmesi... çok güzel, çok... yeni yeni bir kimlik oturtmaya başlayan türk sineması'nın ilk zirvelerinden.

    yalnız insan eşref kolçak'ı izlemelere doyamıyor, o ne yakışıklılık, o ne karizmadır. jön olmak için dünyaya gelmiş kendisi. toprağı bol olsun.
    --- spoiler ---
  • filmin senaristi tarık dursun k.'dır.

    istanbul'da konumlu kuvvacı istihbarat teşkilatının ankara'ya gerçekleştirdiği silah sevkiyatlarını konu alır.

    sadri alışık'ın hayat verdiği saltanat ve hilafet yanlısı idris karakteri nezdinde milli mücadele'ye ihanet içinde olan hain sürüsü resmedilmiştir.

    kemalci subay necmi bey son hamle için neden bu kadar uzun süre bekledi, neden öncesinde bir araya geldiği kuva-yı milliye unsurlarına idris'i teslim etmedi bilinmez.

    yine de milli mücadele ruhunu sonuna kadar yaşatır. selam olsun istiklal yolu'nda aziz vatan hayat verenlere...
hesabın var mı? giriş yap