duygusal kopuş

• geri dönüşü olmayan bir kopuş. hadi "zor olan" diyelim de, tüm umutları öldürmeyelim. belki farklı insanlarda farklı şekilde tezahür ediyordur.
  
  cam vazonun kırılması gibidir, toplaması bir dert, yapıştırması bir dert, ki izi de kalır. o yüzden çoğu insan kırılan vazoyu genellikle çöpe atar, yenisini alır. ya yenisi alınamayacak vazolar? bazen insan anısına hürmeten çöpe de atamaz. tozunu süpürür, bir kutuya koyup saklar. öylece ortaya bırakmaz. zira ayağa batar, kanatır.