• yeni çıkan çek yasasından henüz mahkum olmayanlar faydalanabiliyor mu, bilen varsa acil yeşile ihtiyacım var.
  • geçen kasımdaki istanbul maratonuna katılmıştım. 23-24 kilometre civarı birden tamam iyi güzel de ben neden koşuyorum hissi belirdi, hava rüzgarlıydı, sıkıldım. sonuç olarak bırakmaya karar verdim. ama tam yarıda olduğumdan mecbur geri dönecem, yolun diğer geliş tarafına atlayıp geriye doğru yürümeye başladım yaklaşık 10 kilometrelik geri dönüşü es geçerek. yandan yandan yürürken baktım bitecek gibi ufak ufak tekrar koşmaya başladım tempolu mümkün olduğu kadar erken bitsin diye. az bir mesafe kalmışken kenardaki insanların da gazıyla tekrar koşmaya başladım baya baya, ama diskalifiye oldum zaten kontrol noktasından geçmeyip çipi okutmadığımdan diye düşünüyorum bir yandan da. başka bir geçiş olmayınca bitiş çizgisinden geçtim, millet tebrik ediyor, çiçek ve katılım madalyası veriyorlar falan. buraya kadar normal, sonuçta yarışı hakkımla bitirdiğimi sanıyorlar. işin enteresan tarafı telefonuma mesaj geldi, tebrikler dereceniz şu diye. sonuçlar açıklanınca tekrar kontrol ettim ve maratonu gayet iyi bir dereceyle bitirdiğimi gördüm, sistemin bir açığına denk gelerek muhtemelen, istemsizce minik bir sahtekarlıklık yapmış oldum. ha tabi ortamlarda bundan bahsetmedim, hala havasını atıyorum.
  • kalsın bu entry burada
    yıllar geçsede yaşadıklarımı, yaşattıklarımı unutursam hatırlatsın
  • sandığım ya da etrafa yansıtmaya çalıştığım kadar iyi değilim, uzunca bir süre iyi olabileceğimi de sanmıyorum. sürekli saçmalıyor ve süreci kendim için daha da zor ve içinden çıkılması güç bir hale getiriyorum. güzeller güzeli kızım olmasa yasamaktan bile vazgecebilecegimi düşünüyorum. bitecek mi acaba bu acı?
  • malumunuz üzere bu covid-19 belasından mütevellit bir süredir kahvehaneler kapatılmış durumda. bizim sokakta da var celal abinin, kararın verildiği gün kapattı dükkanı, bir süredir haber yoktu.

    dün iki kişinin kahvenin önüne gelip bakındığını görmüştüm, bunlar mal mı lan bilmiyorlar mı kapandığını diye düşünüp kıllanmamıştım.
    bugün baktım yine 2 kişi kapalı kapının önünde bekliyor etrafa bakınıyorlar. bir süre sonra kapı içerden açıldı bunlarda girdiler içeri. iki kişi daha götüm götüm yaklaşıp girdi içeri. vay amk olaya bak.

    30 yaşında ben 2 haftadır evdeyim saç baş karıştı ota döndüm, asıl risk grubu bu adamlar böylesine bir ortamda yasak olmasına rağmen kahveye geliyorlar.

    aradım 155’i. memur hanıma anlattım durumu, doğru yeri aradınız biz ekiplere bilgi vereceğiz deyip kapattı telefonu. 15 dk sonra 3 tane ekip otosu bitti kahvenin önüne, baştan açmadılar tabi kapı duvar. sonra birer birer çıktı içerden ibneler. polisin çıkanlara bir işlem yaptığını görmedim, içerde ne oldu bilemiyorum. ama polisin kapıya geldiğinde içerdeki telaşı cidden çok merak ediyorum :)

    üzgünüm celal abi, ceza yedin mi bilmiyorum ancak bu hepimizin sorumluluğu. açarsan yine şikayet ederim.
  • demin etli kurufasulye yerken hüngür hüngür ağladım.
  • "sen nasılsın ömrüm?" az önce okudum bu cümleyi. vardı bir zamanlar benim de ömrüm.bana ait olmayan, beni hiç ama hiç sevmeyen bir ömrüm vardı.
  • merhaba sozluk.
    sabah bir baska baslikta girdigim entrydeki karamsarligim devam ediyor.
    yolunda gitmeyen seyler var, herkesinki gibi.
    hepimiz altin kafeslerimize girdik, yasiyoruz; yasamaya calisiyoruz. onceden baska yazarlarin da degindigi gibi 'truman show' gercek olmus gibi hissediyorum.
    havalar aydinlik, havalar guzel. ama o bile yetmiyor sozluk. henuz is yerim ara bile vermemisken, bu insansizlik beni yordu sanirim. ise gitmek, eve donmek ve ise gitmek, eve donmek.
    onceden de boyleydi ama dayatilmiscasina ozgur iradem disinda bu dongunun icinde bulunmak asil mesele. asil problem.
    belki de asil mesele yalnizlik.
    ama neyin yalnizligi, bilmiyorum.
    adi yalnizlik da degil belki.
    belki bi bosluk.
    sadece bosluk.
  • çok korkuyorum.
    keşke önceden sevdiklerimiz için canımızı verebilme pazarlığı yapabilsek.
    ailemin yanında olup onları koruyamadığım için, en yakın arkadaşlarım doktor ve görevli olduğu için, hasta olursam canım kızıma * hasta cıkmış bi evde kimse bakmaz diye korkuyorum.
    olabilecekleri kurup kurup korkuyorum.
    yalniz ölüyor olmaktan korkuyorum.
  • kendimi korku filmi senaryosunda hissediyorum. dışarı çıkmayı sevmeyen ben dışarı çıkmak için can atıyorum.
hesabın var mı? giriş yap