ekşi itiraf

• bir davayı açarken çok fena bir hata yaptım. şu an süreler falan da durdu. evde yerimde duramıyorum stresten. bakalım sonum nolacak. işsiz kalma ihtimalim bile var şu an. şu zamanda olacak şey miydi. :(
• nerede psikolojik sorunlu ve ruh hastası var beni buluyor. ya da ben onları buluyorum. bilemedim.
• içimi dökünce rahatlıyorum oh be :))
• yeni çıkan çek yasasından henüz mahkum olmayanlar faydalanabiliyor mu, bilen varsa acil yeşile ihtiyacım var.
• geçen kasımdaki istanbul maratonuna katılmıştım. 23-24 kilometre civarı birden tamam iyi güzel de ben neden koşuyorum hissi belirdi, hava rüzgarlıydı, sıkıldım. sonuç olarak bırakmaya karar verdim. ama tam yarıda olduğumdan mecbur geri dönecem, yolun diğer geliş tarafına atlayıp geriye doğru yürümeye başladım yaklaşık 10 kilometrelik geri dönüşü es geçerek. yandan yandan yürürken baktım bitecek gibi ufak ufak tekrar koşmaya başladım tempolu mümkün olduğu kadar erken bitsin diye. az bir mesafe kalmışken kenardaki insanların da gazıyla tekrar koşmaya başladım baya baya, ama diskalifiye oldum zaten kontrol noktasından geçmeyip çipi okutmadığımdan diye düşünüyorum bir yandan da. başka bir geçiş olmayınca bitiş çizgisinden geçtim, millet tebrik ediyor, çiçek ve katılım madalyası veriyorlar falan. buraya kadar normal, sonuçta yarışı hakkımla bitirdiğimi sanıyorlar. işin enteresan tarafı telefonuma mesaj geldi, tebrikler dereceniz şu diye. sonuçlar açıklanınca tekrar kontrol ettim ve maratonu gayet iyi bir dereceyle bitirdiğimi gördüm, sistemin bir açığına denk gelerek muhtemelen, istemsizce minik bir sahtekarlıklık yapmış oldum. ha tabi ortamlarda bundan bahsetmedim, hala havasını atıyorum.
• kalsın bu entry burada
  yıllar geçsede yaşadıklarımı, yaşattıklarımı unutursam hatırlatsın
• sandığım ya da etrafa yansıtmaya çalıştığım kadar iyi değilim, uzunca bir süre iyi olabileceğimi de sanmıyorum. sürekli saçmalıyor ve süreci kendim için daha da zor ve içinden çıkılması güç bir hale getiriyorum. güzeller güzeli kızım olmasa yasamaktan bile vazgecebilecegimi düşünüyorum. bitecek mi acaba bu acı?
• malumunuz üzere bu covid-19 belasından mütevellit bir süredir kahvehaneler kapatılmış durumda. bizim sokakta da var celal abinin, kararın verildiği gün kapattı dükkanı, bir süredir haber yoktu.
  
  dün iki kişinin kahvenin önüne gelip bakındığını görmüştüm, bunlar mal mı lan bilmiyorlar mı kapandığını diye düşünüp kıllanmamıştım.
  bugün baktım yine 2 kişi kapalı kapının önünde bekliyor etrafa bakınıyorlar. bir süre sonra kapı içerden açıldı bunlarda girdiler içeri. iki kişi daha götüm götüm yaklaşıp girdi içeri. vay amk olaya bak.
  
  30 yaşında ben 2 haftadır evdeyim saç baş karıştı ota döndüm, asıl risk grubu bu adamlar böylesine bir ortamda yasak olmasına rağmen kahveye geliyorlar.
  
  aradım 155’i. memur hanıma anlattım durumu, doğru yeri aradınız biz ekiplere bilgi vereceğiz deyip kapattı telefonu. 15 dk sonra 3 tane ekip otosu bitti kahvenin önüne, baştan açmadılar tabi kapı duvar. sonra birer birer çıktı içerden ibneler. polisin çıkanlara bir işlem yaptığını görmedim, içerde ne oldu bilemiyorum. ama polisin kapıya geldiğinde içerdeki telaşı cidden çok merak ediyorum :)
  
  üzgünüm celal abi, ceza yedin mi bilmiyorum ancak bu hepimizin sorumluluğu. açarsan yine şikayet ederim.
• demin etli kurufasulye yerken hüngür hüngür ağladım.
• "sen nasılsın ömrüm?" az önce okudum bu cümleyi. vardı bir zamanlar benim de ömrüm.bana ait olmayan, beni hiç ama hiç sevmeyen bir ömrüm vardı.