ekşi itiraf

• gezmeyi cok severim, eskiden her haftasonu bir yere giderdim. son zamanlarda gezme isini eyleme dokmeye useniyorum sozluk...
  
  bu duruma soyle bir care buldum; 6 ay onceden ucak biletlerini aliyorum ve sonra mecburen gidiyorum. fakat bu sefer de tarih yaklastikca gidecegim diye stres olmaya basladim...
• bugün hatırladım ki;
  kabuk tutmuş yaralarımı kaşıyıp, kaşıdıkça kanatıp, sürekli tacizim sonrasında kendini salan kabuğu yavaş yavaş kaldırmak ve altındaki saklı hazine yeni cildi yalamak en büyük zevkimdi çocukken.
  ağzımda kanın hafif tuzu, cildimde minik iğne ucu acı.
  iyileşmenin mucizesinin yanı sıra teklifsizliği ve önlenemez inadı.
  
  bugün fark ettim ki; bazı şeyler pek değişmiyor, bazı seyleri önlemek hala mümkün degil.
• 1-) allah tarafından teknik servis muamelesi görüyorum. yarattığı tüm arızalarla hayatlarının bir bölümünde mutlaka yollarımız kesişiyor.
  2-) kendimi haluk bilginer'in gülşen abi dizisinde canlandırdığı karakter gibi hissediyorum. gazı olan soluğu bende alıyor dert dinlemekten bıktım. ne zaman biri gelip bişiler anlatsa edip canseverin dizeleri geliyor aklıma kendimimasa gibi hissediyorum:
  masa da masaymış ha
  bana mısın demedi bu kadar yüke
  bir iki sallandı durdu
  adam ha babam koyuyordu.
  3-) insanların gelip akıl danışıp dediğimin tam tersini yaptıktan sonra her şeyi ellerine yüzlerine bulaştırmasından ve benim her seferinde pisliklerini temizlemek zorunda kalmamdan nefret ediyorum.
  4-) hayır demeyi bilmiyorum. bazen böyle yetiştirdikleri için aileme sinir oluyorum.
  5-) insanlara neden evlenmek istemediğimi anlatmaktan / bunü sebep olan hikayeyi anlatmaktan sıkıldım. sırf bu yüzden ailemi bayramdan bayrama görüyor ve telefon görüşmelerini kısa kesiyorum.
  6-) insanlara hayır kadın düşmanı değilim, kadınlardan nefret etmiyorum sadeca korkuyorum demekten yoruldum.
  7-) yalnız kalmak istiyorum ve bu isteğime saygı duymalarını istiyorum...
• ani kararla, çıkılan yolculuklar sadece benimi heyecanlandırıyor bilmiyorum.
  bilmediğim şehre gidip, sokaklarında kaybolmayı ve yürümeyi hayal etmek bile mutlu olmama yetiyor. -uzun süre yapmadım ve çok mutsuzum-
• yokuş aşağı duran arabada dayı oğluyla taksicilik oynuyorduk.arabadan indikten sonra araç hareket edip dayımın oğluyla beraber karşı gecekondunun salonundan içeri girdi. kimseye bişey olmadı dayı oğlunun burnu falan kanadı ama arabada evde pert olmuştu. bugün itiraf ediyorum ki el frenini çektim çıktım arabadan. şuan dua ediyorum şahit olanlar ne olur okumasınlar bunu.
• kahve kola karışımı iki posta içip de bende hiç işe yaramadığını görmek moralimi çok fena bozdu
• çok mutsuzum, uzun süredir psikolojik danışmanım var, kendisiyle biraz yol kat ettik ama hala kendimi çok güçsüz ve tükenmiş hissediyorum, kimseyle konuşup derdimi anlatmaya da halim yok, sadece uyumak istiyorum ve daha çok uyumak. hiç yataktan çıkmamak.
  
  nasıl atlatıcam bu günleri..
• önce ufak çaplı da olsa birkaç mucize gerçekleşsin istiyorum. sonra o mucizeleri birleştirerek daha büyük çaplı bir mucize yaratmak istiyorum. en azından yaratmayı denemek belki de.
  
  bir şey olsun. güzel şeyler olsun.
  
  istiyorum.
• ekşi sözlüğe android uygulamasına girebilmek ve entryleri favorileyebilmek için kaydoldum. sonra ekşi sözlükten gelen "bak hala entry yazmadin, kapatırız haa hesabını" ve "10 entry olmadı hala seni degerlendiremiyoruz" tarzı mesajları yüzünden üç beş bi şey yazdım. arada içimden geçenleri yaziyorum günlük misali. nasıl olsa çok okuyan yoktur düşüncesiyle. formata uygun olmasını da çok takmıyorum açıkçası. çok beğenilecek über şeyler yazmadığımdan dolayı ben olsam kendimi yazar yapmazdım. böyle iyi gibi. ama bazen düşüncelerimin daha fazla kişi tarafından okunmasını istemiyor değilim :)
• çok sık şekilde geleceğimi şekillendirme üzerine düşünüyorum başlamak ve için hazırım diyorum, ama çevrem buna müsaade etmiyor, kırılmasınlar diye yanlız kalmak istediğimi söyleyemiyorum, bu durumun döngü hâline gelmesi beni iyice çıkmaza sokuyor. (bu konu hakkında yardım edebilecek önerisini olan varsa çok sevinirim)