ekşi itiraf

• muhtemelen ileride nikola tesla gibi bir otel odasında yapayalnız öleceğim.
• gece vardiyasında son 1 saatim kalmış harap bir haldeyim. mesaim bitse de yalnızlığıma dönsem diye bekliyorum.
• her sene doğum günlerimden sonra katıldığım zımbırtı.
  
  bu sene bi 2 hafta kadar geciktim ama olsun.
  
  bu kısır döngü nerde başladı biliyorum aslında. o gece o kadar alkolden sonra yola çıkıp uyumasaydım refüje çıkarak arabamı mahvetmeyecektim. sonrasında düşüş trendine girdi her şey. o kadar ki, oynadığım basit kağıt oyunlarını bile kazanamıyorum çok uzun zamandır.
  
  her şeyi bıraktım; gerçekten bıraktım. kitap okumak yok, sorgulamak yok, izlemek yok, içmek bile eskisi kadar yok. saçma sapan bir sene. gerçi 18 yaşındayken bile bir şeyleri kaçırıyormuşum ve geç kalmışım gibi hissederdim ama gerçekten geç kalınca insan, o olguyu anlayabiliyormuş; yani geç kalmış olduğu gerçeğini.
  
  duygusal iniş çıkışlarımın olmadığı, hiçbir şeye çok üzülmediğim, hiçbir şeye çok sevinmediğim ve hiçbir şeyi umursamadığım bir yıl. sanki hiçbir sürpriz beni şaşırtamayacakmış gibi. yılbaşı çekilişinde milli piyango'dan kazansam da durum değişmez büyük olasılıkla.
  
  ne kadar da çok "hiçbir" kalıbı kullanmışım. o zaman bu senelik yeter, bu senenin ismi "hiçbir" olsun.
  
  nice hiçbirlere...
• bugün avm’de sarışın küçük bir kız çocuğunun babalarıyla oyun oynayan çocukları izlediğini gördüm. hüzünlü bakıyordu sanki. kendisinde olmayan bir şeyi izliyor gibiydi. yanına usulca yanaştım beraber oynayalım mı dedim. biraz buruk bir şekilde olur ama anneme sormam lazım, dedi. hadi beraber soralım, dedim. annesi de thy bürosundan bilet kestiriyormuş. selamlaştık, kızınız yalnız kalmış sanırım benim de canım sıkıldı siz işinizi halledene kadar beraber oyun oynamak istiyoruz, dedim. kadıncağız durumu hemencecik anladı. olur tabii siz oynayın ben bakıyorum buradan, derhal yanınıza geleceğim falan dedi.
  
  biz, elif ile beraber biraz oyun oynadık. o esnada biliyor musun, ben şehit kızıyım ama hiç ağlamıyorum, ama babamla oyun oynamayı çok isterdim dedi..
  
  sözlük, kalbim eridi resmen.orada ruhum çıktı vücudumdan.
  
  ben orada bir şeyler dediğimi hatırlıyorum ama ne dedim bilmiyorum.
  
  kızımızın annesi geldi sohbet ettik biraz. eşi, hamileyken şehit olmuş. elif babasını hiç görememiş. küçüklüğün burukluğunu hissetmiştim. imrenerek bakıyordu sanki babasıyla oynayan çocuklara.
  
  halen kendime gelemedim. o yavrucağın o durumda olmasında kimin ufacık hakkı varsa gün yüzü görmesin. allah, teröre-teröriste destek veren, yardım eden, sempati duyan, dolaylı yollardan katkısı olan kimseye kolay ölüm vermesin.
  
  yakın zamanda ayrıldığım mesleğim geliyor aklıma.. acaba ben de bir kız çocuğunun babası olsaydım.. arkamda böyle bir eş böyle bir çocuk bıraksaydım..
  
  allah’ım, her şeyin hayırlı olanını ver..
  
  edit: arkadaşlar, küçüğümüze bir takım hediyeler alıp ziyarete gittik. neredeyse komşu sayılırız. artık abileri var elif’in bol bol görüşüceğiz.
  
  iyi dilekleriniz için sonsuz teşekkürler.:)
• baba okulum uzadi
• yarın askere gidiyorum sözlük içimde sevdiğimi bırakmanın buruk acısı...
  6 ay sonra görüşmek dileğiyle
• artık kendime de sözlüğe de itiraf etmeliyim.
  daha fazla güçlüyüm ayakları yapmak istemiyorum.
  yalnızlıktan nefret ediyorum, bıktım iyice bu saçma şeyden!
• acaba demeye hasretim..
  
  acaba hayatım bambaşka olur muydu?
  
  insanın içinde ukde kalması en hayırlısıymış ben bugün bunu öğrendim.
• uluslararası ticaret ve lojistik 4. sınıf öğrencisiyim
  lisedeyken graffiti ve urban art çizimleri yapmıştım gece gece aklıma geldi eski çizimlerime baktım
  tekrardan çizmeye başlamak istiyorum a dostlar be :)
• içtim biraz,parkta oturdum
  bütün ağaçları kökleyip apartman yapmışlar şimdi ona ağlıyorum