el

• büyükanne, ağrı ile nasıl baş ediyorsun?" "ellerinle canım. bunu zihninle yaptığın zaman, ağrı rahatlamak yerine daha da kuvvetlenir." "ellerinle mi, büyükanne?" "evet. ellerimiz ruhumuzun antenleridir. dikiş dikerek, yemek yaparak, resim yaparak, toprağa dokunarak veya onu dünyaya şarkıyla seslendirerek ellerini hareket ettirdiğin zaman, en derin kısmına ilgilenme işaretleri gönderirler ve ruhun sakinleşir. bu şekilde ruhun bunu göstermek için, artık ağrıyı göndermek zorunda olmaz." "eller gerçekten önemli mi?" "evet kızım. bebekleri düşün: dünyayı, dokunmaları sayesinde tanırlar. yaşlı insanların ellerine baktığın zaman, eller onların yaşamlarını bedenin diğer kısımlarından daha çok anlatır. el ile yapılan her şey kalp ile yapılır, çünkü bu gerçekte şöyledir: eller ve kalp birbirine bağlıdır. masörler bunu bilir: başka bir insanın bedenine elleriyle dokundukları zaman, derin bir bağlantı yaratırlar. aşıkları düşün: elleri temas ettiği zaman, birbirlerini en yüce şekilde severler." "ellerim büyükanne... bunları uzun zamandır bu şekilde kullanmadım" "onları hareket ettir kızım, onlarla yaratmaya başla ve içindeki her şey hareket eder. ağrı geçip gitmez. ama o en iyi şaheser olur. ve artık incitmez. çünkü özün ile ilgilenmeyi başardın"
  elena barnabé