emperyal oteli

• attila ilhan in yine kose bucak gezip, parislerden, milanolardan, floransalardan derleyip bizi catir catir catlattigi, buyuk ihtimal siire muhattap kiside hosafin yagini kestigi guzel bir siiri. biz de geziyoz tozuyoz ama philadelphia otelindeyim, new york banliyosunde saat kac diye eserler uretemiyoruz.okuz muyuz yok ise?
  
  ben hic boylesini gormemistim
  vurdun kanima girdin itirazim var
  simsicak bir merhaba diyecektim
  basimi usulca dizine koyacaktim
  dort gun dort gece susacaktim
  yagmur sonecekti yanacakti
  sameland seferden donecekti
  duvardaki saat duracakti
  kalbim kendiliginden duracakti
  ben hic boylesini gormemistim
  vurdun kanima girdin itirazim var
  
  emperyal oteli'nde bu sonbahar
  bu camlarin nokta nokta huznu
  bu bizim berhava olmuslugumuz
  bir nokta bir hat kalmisligimiz
  bu rezil bu carsanba gunu
  intihar etmis kotumser yapraklar
  oksuruklu aksirikli bu takvim
  ben hic boylesini gormemistim
  vurdun kanima girdin itirazim var
  
  sesleri liman sislerinde bogulur
  gemiler yorgun ve uykuludur
  sabahtir saat bes bucuktur
  sen kollarimin arasindasin
  onlar gibi degilsin sen baskasin
  bu senin gozlerin gibisi yoktur
  adamin ruyasina ruyasina sokulur
  aklinin icinde siyah bir vapur
  kivranir insaf nedir bilmez
  
  otelin penceresinde duracaktin
  sehri karanlikta gorecektin
  karanlikta yagmuru gorecektin
  saclarin islanacak islanacakti
  kis geceleri gibi uzun uzun
  tek damla gozyasi dokmeksizin
  maria dolores aglayacakti
  istanbul'u yagmur tutacakti
  butun bir gun is arayacaktim
  sana bir turku getirecektim
  kulaklarimiz cinlayacakti
  
  emperyal oteli'nin resmini cektim
  aksam sacaklarindan damliyordu
  kapisinda durmani soylemistim
  yuzun zambaklara benziyordu
  cumhuriyet bahcesi'nde insanlar geziyordu
  tepebasi'ndaki kucuk yahudiler
  asmalimescit'teki rum kemanci
  boyle ruzgarsiz kalmisligimiz
  bu bizim cektigimiz sanci
  el ele tutusmus geziyordu
  gazeteler cinayeti yaziyordu
  halic'e bir avuc kan dokulmustu
  
  emperyal oteli'nde uc gece kaldik
  fazlasina paramiz yetmiyordu
  gozlerin gozlerimden gitmiyordu
  dorduncu gece sokakta kaldik
  karanlik bir turlu bitmiyordu
  sirkeci gari'nda sabahladik
  bilen bilmeyen bizi ayipladi
  halbuki kimlere kimlere basvurmadik
  hicbiri yuzumuze bakmiyordu
  hic kimse elimizden tutmuyordu
  ben hic boylesini gormemistim
  vurd kanima girdin kabulumsun
• ben hiç böylesini görmemiştim
  vurdun kanıma girdin itirazım var
  sımsıcak bir merhaba diyecektim
  başımı usulca dizine koyacaktım
  dört gün dört gece susacaktım
  yağmur sönecekti yanacaktı
  sameland seferden dönecekti
  duvardaki saat duracaktı
  kalbim kendiliğinden duracaktı
  ben hiç böylesini görmemiştim
  vurdun kanıma girdin itirazım var
  
  emperyal otelinde bu sonbahar
  bu camların nokta nokta hüznü
  bu bizim berheva olmuşluğumuz
  bir nokta bir hat kalmışlığımız
  bu rezil bu çarşamba günü
  intihar etmiş kötümser yapraklar
  öksürüklü aksırıklı bu takvim
  ben hiç böylesini görmemiştim
  vurdun kanıma girdin itirazım var
  
  sesleri liman sislerinde boğulur
  gemiler yorgun ve uykuludur
  sabahtır saat beş buçuktur
  sen kollarımın arasındasın
  onlar gibi değilsin sen başkasın
  bu senin gözlerin gibisi yoktur
  adamın rüyasına rüyasına sokulur
  aklının içinde siyah bir vapur
  kıvranır insaf nedir bilmez
  
  otelin penceresinde duracaktın
  şehri karanlıkta görecektin
  karanlıkta yağmuru görecektin
  saçların ıslanacak ıslanacaktı
  kış geceleri gibi uzun uzun
  tek damla gözyaşı dökmeksizin
  maria dolores ağlayacaktı
  istanbul'u yağmur tutacaktı
  bütün bir gün iş arayacaktım
  sana bir türkü getirecektim
  kulaklarımız çınlayacaktı
  
  emperyal oteli'nin resmini çektim
  akşam saçaklarından damlıyordu
  kapısında durmanı söylemiştim
  yüzün zambaklara benziyordu
  cumhuriyet bahçesi'nde insanlar geziyordu
  tepebaşı'ndaki küçük yahudiler
  asmalımesçit'teki rum kemancı
  böyle rüzgarsız kalmışlığımız
  bu bizim çektiğimiz sancı
  el ele tutuşmuş geziyordu
  gazeteler cinayeti yazıyordu
  haliç'e bir avuç kan dökülmüştü
  
  emperyal oteli'nde üç gece kaldık
  fazlasına paramız yetmiyordu
  gözlerin gözlerimden gitmiyordu
  dördüncü gece sokakta kaldık
  karanlık bir türlü bitmiyordu
  sirkeci garı'nda sabahladık
  bilen bilmeyen bizi ayıpladı
  halbuki kimlere kimlere başvurmadık
  hiçbiri yüzümüze bakmıyordu
  hiç kimse elimizden tutmuyordu
  ben hiç böylesini görmemiştim
  vurdun .... kanıma girdin ..... kabulümsün.
• "onlar gibi değilsin sen baskasın
  bu senin gözlerin gibisi yoktur
  adamın rüyasina rüyasına sokulur!"
  
  dizeleriyle gönülleri hoş eden, sevgiliye geçmişe yönelik özür dilemenin en güzel yolu olan şiir!
• turkce'de yazilmis en guzel, en lirik siirlerden biri olduguna inaniyorum bu attila ilhan eserinin. aklima hep haydarpasa garini getirir, "karsinin cocugu" oldugumdan olsa gerek.
• emperyal otelinde emperyal otelini yaşamanın yanında insanın evinde emperyal otelini yaşaması ne anlama gelir acaba diye sordurmakta şahsıma. ve sevgilime demek isterdim lakin onun emperyal otelinden haberi bile yok. o sadece bizim kaldığımız otellerin kahvaltı kalitelerini kıyaslar. ben ona baktığımda gözlerindeki parıltıda derin denizlerdeki dalgaların yüksekliğini görürken o bana siyah zeytinin yeşilden daha lezzetli olduğunu söyler. ben onun saçlarında baharın renklerini görürken son olanından o papatyanın etkilerinden bahseder. ben ellerimin arasına aldığımda onun yuvarlak yüzünü otel duvarlarının boya döküntüleri arasında bir fotoğraf karesinde görürken ikimizi o ne kadar öpeceğimi düşünür kendisini. ben iki kişilik bir izolasyona neleri sığdırabilirim diye hayal ederken, o iki kişilik tatil planları yapar. ben sevdamı yaşarken, o hayatı yaşar. ancak vurdu, kanıma girdi. hiç itiraz etmedim. kabulümdür.
• yurt dışında^* olunan bir dönemde, gecenin bir yarısı okunup, tüyleri diken eden şiirdir. attila ilhan'ın pek çok eseri gibi adamın içini deler geçer.
  sabah güneşi görebilmek için, kepenkleri açarsınız. bir derin nefes alıp denize bakarsınız. o ana kadar her şey normaldir. gözlerinizi tam karşınıza diktiğinizde, emperyal oteli orada öylece sizi beklemektedir. benim için, tesadüfler silsilesidir...
• tabi siiri okuyup milano nerde lan bu siirde diyebilirsiniz, evet milano yok ama oyle bir imgeleme yakalamis ki agabey sanki allahin gunu onunden gectigimiz emionu mistik bir yermis, sirkeci garinin onunde hayati kaymis kasardan tost yapilip gelene gecene kakalanmiyormus gibi bir goruntu olusturmus. ben bu siirde gecen sirkeciyi, halic i tanimiyorum bana milanodan farksiz geliyo.
• emperyal oteli; aşık bir adamın itirazdan kabule varışının öyküsünü anlatır. attila ilhan’ın çok yönlü edebiyatçılığının sentez bir ürünü şeklinde karşımıza çıkan eser; hikaye örüntüsünü şiire uygulayarak, şiir içinde bir karakter yaratabilimiş ve nasıl bakar, nasıl yürür, hatta esmer midir; sarışın mıdır; bilemediğimiz bu adamın iç dünyasını, en tenha noktalarına kadar okuyucuya sunmuştur. emperyal otelin’de üç gün üç gece kalan, gerisine parası yetişmeyen bu insan atilla ilhan’ın sokaktaki adam’daki hasan karakteri ve zenciler birbirine benzemez’deki mehmed-ali karakterinin sentezi gibidir. hasan da mehmet ali’de şiirimizde bahsi geçen karakter gibi serüvenci mizaçtadırlar ve tutkulu aşklar yaşarlar. bahsi geçen üç eserin de aynı dönemde ( attila ilhan’ın paris yılları~1950ler) kaleme alındığının altını çizmekte yarar vardır.
  emperyal oteli’ndeki adam kimdir öyleyse? bu adamla tanışıklığımız sisler bulvarı’nın 1954te yayınlanmasıyla başlar. “başka yerde olmak” ve “kaptan” serilerindeki şiirlerde gölgelerini takip ettiğimiz bu insan; “emperyal oteli” ile aydınlığa çıkar. şiirin itirazla başlaması, emperyal oteli’ndeki adamın isyankar karakterinin altını çizer. kahramanımızın isyanın kaynağı, büyük şehir hayatının zorluğu, işsizlik, parasızlık ve hepsinden baskın olarak sevdaya dair kurduğu hayallerin yok olmasındandır.kalbinin kendiliğinden duracağı ana dek, yani bütün bir ömrü sevgiliyle beraber emperyal oteli’nde geçirmeyi hayal eder, oysa sadece üç gece yaşayabilir bu hayali. aynı zamanda emperyal oteli’ndeki bu adam sevgilisine para bulamayınca türkü armağan edebilecek kadar,serseri, romantik ve bonkördür. bu imge yağmurla beraber düşünüldüğünde hüzün ve sevdanın anlatımı tamamlanmış olur. asiliğiyle tanıdığımız emperyal otelindeki adam itirazdan, kabul edişe sevgili için varır ve “vurup kanına giren” sevgiliye boyun eğer.
• attila ilhanın en güzel şiirlerinden...vurur adamın kanına girer. bir aşkın varolma mücadelesini anlatır o zor şartlarda..ama maalesef emperyal otelinde sadece 3 gün kalacak paraları vardır, fazlasına paraları yetmiyordur.
• ara ara dilimin ucuna istemsizce takılan çok eski bir şarkı misali, tepeden tırnağa rengarenk duygular giyinmiş bir biçimde kendimi dizelerini okurken bulduğum, türk ve dünya şiirinin en iyi örneklerinden biri, bir attila ilhan şiiri.
  
  evet, bu şiir belki birçok kez paylaşıldı bu başlıkta. ama benim bu paylaşımım şahsıma özel olacak. bu şiir, kimi zaman ekşi'de takıldığım anlarda arka fonda çalan müziklerime dizeler olacak, kimi zaman da havada uçuşan cehaletten ve küfürlerden kaçıp sığındığım lirik bir limanım olacak. kısacası bu şiir, ekşi'deki çıkış kapılarımdan biri olacak; bir diğeri de kavafis'in şiirleri.
  
  emperyal oteli
  ben hiç böylesini görmemiştim
  vurdun kanıma girdin itirazım var
  sımsıcak bir merhaba diyecektim
  başımı usulca dizine koyacaktım
  dört gün dört gece susacaktım
  yağmur sönecekti yanacaktı
  sameland seferden dönecekti
  duvardaki saat duracaktı
  kalbim kendiliğinden duracaktı
  ben hiç böylesini görmemiştim
  vurdun kanıma girdin itirazım var
  
  emperyal otelinde bu sonbahar
  bu camların nokta nokta hüznü
  bu bizim berheva olmuşluğumuz
  bir nokta bir hat kalmışlığımız
  bu rezil bu çarşamba günü
  intihar etmiş kötümser yapraklar
  öksürüklü aksırıklı bu takvim
  ben hiç böylesini görmemiştim
  vurdun kanıma girdin itirazım var
  
  sesleri liman sislerinde boğulur
  gemiler yorgun ve uykuludur
  sabahtır saat beş buçuktur
  sen kollarımın arasındasın
  onlar gibi değilsin sen başkasın
  bu senin gözlerin gibisi yoktur
  adamın rüyasına rüyasına sokulur
  aklının içinde siyah bir vapur
  kıvranır insaf nedir bilmez
  
  otelin penceresinde duracaktın
  şehri karanlıkta görecektin
  karanlıkta yağmuru görecektin
  saçların ıslanacak ıslanacaktı
  kış geceleri gibi uzun uzun
  tek damla gözyaşı dökmeksizin
  maria dolores ağlayacaktı
  istanbul'u yağmur tutacaktı
  bütün bir gün iş arayacaktım
  sana bir türkü getirecektim
  kulaklarımız çınlayacaktı
  
  emperyal oteli'nin resmini çektim
  akşam saçaklarından damlıyordu
  kapısında durmanı söylemiştim
  yüzün zambaklara benziyordu
  cumhuriyet bahçesi'nde insanlar geziyordu
  tepebaşı'ndaki küçük yahudiler
  asmalımesçit'teki rum kemancı
  böyle rüzgarsız kalmışlığımız
  bu bizim çektiğimiz sancı
  el ele tutuşmuş geziyordu
  gazeteler cinayeti yazıyordu
  haliç'e bir avuç kan dökülmüştü
  
  emperyal oteli'nde üç gece kaldık
  fazlasına paramız yetmiyordu
  gözlerin gözlerimden gitmiyordu
  dördüncü gece sokakta kaldık
  karanlık bir türlü bitmiyordu
  sirkeci garı'nda sabahladık
  bilen bilmeyen bizi ayıpladı
  halbuki kimlere kimlere başvurmadık
  hiçbiri yüzümüze bakmıyordu
  hiç kimse elimizden tutmuyordu
  ben hiç böylesini görmemiştim
  vurdun kanıma girdin, kabulümsün.