emrah serbes sonunda t yok

• böyle adamlara prim vere vere göklere çıkarıyorsunuz. sokak edebiyatı, yeraltı edebiyatı ayağına millete facebooklardan yavşayan sikik edebiyat dergisi yazarları da bunun gibi sizin eseriniz. herif böyle bir anda bile edebiyat yapmanın, poz kasmanın peşinde, adam gibi teslim oluyorsan ol amk, t cetveli girsin sana. küstahını ayrı, fanboylarını ayrı sikeyim.
• cem yilmaz'in reklami geldi aklima. liseliler bilmez.
  
  (bkz: athena t ile)
• galiba yazar burada artik serbest degilim demek istemis.
• aklıma şu fıkrayı getiren replik.
  
  --- spoiler ---
  
  temel askerdedir. ilk gün komutan gelir ve:
  -benim adım ali kırç. unutmayın kırç, arada r var. soyadımı yanlış söyleyen veya dalga geçen olursa yakarım.
  
  komutan ara sıra askerlere kendi soyadını sorar. en sonunda sıra temel'e gelir.
  -temel söyle bakalım benim adım ne?
  
  temel düşünür ama bi türlü hatırlayamaz. o sırada arkadaşı kopya verir:
  
  -temel olum unutma arada r var.
  
  -haah hatırladım komutanım. ali gört!!!
  
  --- spoiler ---
• insan öldürünce akla gelecek laf değildir. pişman ve vicdanlı bir adamın edeceği laf da değildir.
  
  emrah serbes, sürekli kendinden bahsediyor.
  
  ölen 2 insanı anarken bile aslında hep kendisini araya sokuşturuyor. bu bile aslında, tıynetini anlatmaya yeter.
• (bkz: rüştü reçber arada n yok)
• suçu üstlenen diğer şahsın ifadeleri sonrası savcı kriminal rapor istemiş. aracın patlayan hava yastıklarından dna alınmasını söylemiş.
  
  belki teslim olmasında vicdanı değil de başka korkuları ağır basmıştır.
  
  bilemiyoruz.
• iyi halden yararlansın diye takım elbiseyle ifade veren bir anarşistin sıçmığı.
• arada kendi reklamını da yapmış.
  
  sloganımız: emrah serbes, sonunda t yok, taklitlerimden sakınınız...
• iyi ki etmiş bu lafı kendisi. bana eğlence çıktı. babam bu adamı hiç tanımıyormuş. dün, akşam haberlerini izlerken "bu ne ya bütün kanallarda bu adam sanki hiç trafik kazası olmuyor" dedi.
  
  ben o adam ünlü baba dedim. suçu sonradan itiraf etmiş dedim.
  
  "ben tanımıyorsam ünlü değildir. annen tanıyo mu? tanımıyo. ünlü değil" dedi.
  
  benim de deli gibi gülesim var. ve konu acayip müsait. asla kaçırmam.
  
  baba dedim, adam ne güzel itiraf ediyor bak hem pişman olmuş. sen ne düşünüyorsun bu konuda?
  
  böyle saçma sapan şeylerde babamın ciddi fikirlerini almak hobim gibi bi şey. swh söyle dedi:
  
  "itiraf etmiş. serbesmiş tutuklanmış anlamadım ki yav. yahu bize ne sonunda t yokmuş varmış? manyak mıdır nedir. bize ne senin sonundaki t'nden. sanki çok umrumuzda. t'ymiş allah allah yaa"
  
  çok güldüm.
  
  bakın bu, sosyolojik-psikolojik sayfalarca analiz yapmadan verilen eksprestyonist bir tepkidir. anlıktır. düşünülememiş, kurgulanmamıştır. realisttir, natüralisttir. aslında dadaizmden izler taşır çünkü isyancıdır. basit bir itiraf ve pişmanlık belirten nice söz karşısında yüzyılllardır karşıdakinin mantığını, samimiyetini tartmada ustalaşmış insan içgüdüsünün modern hayatta halkın üzerindeki izdüşümüdür. bu; doğal olanın, anlıksal tepkinin doğruyla yanlışı nasıl da yansız ayırabildiğininin kusursuz ispatıdır.
  
  "e o zaman ne bu baba?"
  
  "şov, şov"
  
  lol.