3 entry daha
  • "new york'a sırtımı verip, yüzümü (alışılmadık durgunluk ve grilikteki) nehre çevirdim ve mesnevi'den rasgele* bir sayfa açıp kendi kendime yüksek sesle okumaya başladım:

    milletlerin savaşları hep iyilik uğruna
    cennet ağacının bereketini hatırlatıyor çıplak dallar
    insanların öfkesi hep barış arzusundan
    huzura kavuşmanın sırrı hep kargaşa yaşamakta
    surata inen silleler şefkatli okşayışlar aslında
    tüm şikayetler minnettarlıktan
    düş tekin içine de var evrene
    her zıtta onun tam aksini kokla
    savaşlar barış getirecek kuşku yok buna" hamid dabashi - iran ketlenmiş halk

    "korkunç bir gerçek: mutsuzluk fikri belli bir noktaya dek bizi şefkatli kılar, ama bazı özel durumlarda, bu nokta aşıldığında, mutsuzluk bizi şefkatli kişiler yapmaz artık. (...) bu durumun asıl sebebi insanın karşısındaki hastalığa, mutsuzluğa derman bulamayacağına karar verip, umutsuzluğa düşmesidir." herman melville - katip bartleby

    (bkz: şefkat/@ibisile)
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap