kazıklanmadan önceki son sözler

• istanbul'a gelinen ilk sene, yer: beşiktaş sahili.
  
  - yüzz bin liran var mı ağbii ekmek alıcam açım!(boyacı çingene kılıklı çocuk)
  + var.. al. (lan aptal herif! 100 bine tamah edecek dilenci mi kaldı memlekette?!)
  - allah razı olsun senden abi ver ayakkabının tozunu aliym..(eheh! bak nasıl düdüklüyorum seni şimdi)
  + istemez acelem var. (şimdi yan bastık işte..)
  - olmaz abi ben altta kalmam... (der ve ayağımı kapar. ilk önce toz alır ve sonra özel getirtmiş olduğu(!) adidas spor ayakkabı boyasıyla zanaatini icra etmeye başlar. bu arada ramazan günü ağzındaki sigaradan nefesini çeker ve sonrasında ablasının sara hastası olduğunu, oruçlu ağızla(!) yalan söylemeyeceğini belirterek paraya ihtiyacı olduğunu, verdiği hizmet karşılığında 12 milyon eski türk lirası hakettiğini iddia eder... sonra ne yaparsan yap faydasızdır, o sıpa seni ayakta denk getirmiştir ve istanbul'dan yenilen ilk kazığın tadını boğaz havasıyla birlikte alırsın içine...)