cehenneme övgü

• bir kere tam, sonra da rastgele paragraflarını defalarca okuduğum bir kitap. cözüm getirmiyor diye eleştirilen kitap.
  cözümün bu yaşadığımız sistem olmadığına eminim sadece. bunu bilmek bile bir adım.
  
  --- spoiler ---
  muhtemelen, çözüm bireyden geçiyor, sistemden değil. birey düzgün olursa her sistem iyidir. bireyler kötüyse, iyi sistem de yoktur.
  
  işte bu yüzden, herkesin bu kitabi okuyup yargılayabilecek düşünce noktasına gelip, okuyup, özeleştiride bulunarak, kendi çarpıklıklarını da kitaptan görebilmesi gerekiyor. kitapta yeterince belden aşağıya vuruyor. öyle şeyler o kadar güzel anlatılıyor ki, insan reddedemiyor: evet ben de bu düzenin içinde, ne kadar yanlışa karşı durduğumu, iyiyi seçtiğimi zannetsem de gerçekleri görmezden gelerek mutlu olmaya^*, eldeki ile yetinmeye ve kendi birey duruşumdan korkarak topluluk duruşuna ve böylecede topluluk psikolojisi ile kötüyü yaparken daha az vicdan azabı duyma eğilimdeyim. zaten böyle yetiştiriliyor, programlanıyorum. zira en beğendiğim laflardan biri olan "bir insanın bildiğini zannettiği bir şeyi öğrenmesi imkansızdır^*" 'ı kabul etmeden kitaptan bişey öğrenmek zor. kitapta etkilendiğim o kadar çok laf var ki, hangi birinden çarpıcı bir örnek olur diye bile karar veremiyorum. hangi birinde olmaz ki, bütünlüğünü bozmadan, sakin kafayla okunulması gereken kitap.
  --- spoiler ---
  
  kendimce, zaman zaman aklımın ucunda belirip uçup giden mini minnacık düşünceleri almış(bunları kocaman zannederdim halbuki, kitabı okumazdan önce, okuduktan sonra göt oldum kaldım tabi^*), geliştirmiş, desteklemiş, özetlemiş ve sonucu 1 milyar ile çarpmış yazar burda. eğer ki siz de bu satırları okuyor, ekşi düşünceye sempati ile yaklaşıyor ya da zaten ekşi düşünce iseniz, beğenin veya beğenmeyin, bu kitap kumdan kalelerinizi yıkıp çakıl kulelerinizi ayakta bırakacatır.