temizlik hastalığı

• bir insanın bedeninin, giysilerinin ve çevresinin temiz olması bir parça iç alemine de yansır. dıştaki temizlik ve nizamdan iç alem de etkilenir. ancak bu etki sınırlı ve cüzidir.
  
  işte temizlik hastalığı bu noktada ortaya çıkar. dışarıyı temizlerken cüzi bir iç temizliğine de ulaşan kişi, içteki karanlığı tamamen yok etmek şevkine kapılır ve dış plandaki temizliğe abandıkça abanır. ancak beyhude bir davranıştır bu. dediğimiz gibi dış plandaki temizliğin iç aleme çok cüzi bir yansıma durumu söz konusudur.
  
  esasen iç alemin de kendine göre bir temizliği ve deterjanı vardır. o özel deterjan kullanılmadıkça dıştan gelen etkilerle kayda değer bir iç alem temizliği elde edilemez. iç alemin deterjanı "estağfirullah" tesbihidir.(dikkat *furullah şeklindeki telaffuz yanlıştır. yanlış telaffuz, zikir kalıbının titreşim frekansını değiştirip etkiyi kısmen veya tamamen yok eder)
  
  öyleyse başta temizlik hastaları ve sair takıntılı kimseler olmak üzere, hepimiz günlük olarak çokça "estağfirullah" tesbihine devam etmeliyiz. böylece iç alemimiz kısa sürede pırıl pırıl olacaktır.(günlük 100-500 adet tesbihat, abdestli veya abdestsiz yapılabilir)
  
  evet estağfirullah tesbihini yaptıkça bâtınımız temizlenecektir, ancak bilincimiz düşük mertebede kaldığı müddetçe de bâtınımıza manevi kirler akmaya devam edecektir. bu manevi kir akışını da ortadan kaldırmak veya azaltmak için bilincin yüksek mertebelerine tırmanmamız gerekiyor. onu da günlük 15 dakika mesnevi okumaları ile başarabiliriz.