yoros kalesi

• kalıntılarından çok manzarası için gidilebilecek ender ören yerlerinden biri. tepeye ulaşmak için, araba olmaması durumunda, bakkallı çakkallı, bol askeri lojmanlı, ara sıra gölgeye çekilmiş yaygılarının üzerinde incik-boncuk sergileyen seyyar satıcılı dik bir yokuşu tırmanmak gerekecektir.
  
  yine de, ağustos sıcağında bile, değecektir o yokuşta akıtılan her damla tere, atılan her adıma, toza toprağa. yeter ki zirveye çıkılıp ayaklar denize doğru şöyle bir uzatılsın, aşağıda uzanan mavilikten ilham alınsın, önce sağa, sonra sola, sonra tekrar sağa bakılarak şöyle bir soluklanılsın.
  
  bütün bunlardan sonra inmek istemeyeceksiniz gerçi ama, inişi de pek kolay oluyor. kaybettiğiniz enerjiyi yukarıda tekrar depolamadıysanız, sahilde sizi anadolu kavağı'nın dondurmacıları bekler. ağaçlıklı banklarda hiç yer bulamazsanız, iskele meydanındaki atatük büstünün kaidesi büst sayesinde gölge oluyor. sığışıverin oraya, afiyet olsun.