4 entry daha
  • nezihe muhiddinin yaşamını ve mücadelesini anlatan bir yaprak zihnioğlu kitabı. yazara karşı tüm ön yargılarımdan arınmaya çalışarak okudum ve gerçekten çok faydalı buldum.

    kitap nezihe muhiddin'in hayatını ve siyasi fikirlerini anlatarak başlıyor. nezihe muhiddin genel olarak yaşadığı dönemlerin siyasi çizgisine hep paralel kalmış bir insan bence. osmanlı dönemi milliyetçi akımları sırasında çok koyu milliyetçiyken, cumhuriyet dönemine geçiş ile birlikte atatürk milliyetçiliği olarak adlandırılan akıma dahil olmuş. burada yazarın şeyh said isyanı sırasında nezihe muhiddin'in aşırı ırkçı söylem diye gösterdiği sözler ise bana taraflı yorumlanmış gibi geldi. zira en azından kitabında verdiği kısım aşırı ırkçı söylemler içermiyor.
    dönemine göre oldukça ilerici söylemleri de var nezihe muhiddin'in. mesela camilerde toplanıp kadınlara haklarının vs anlatılmasını savunur. madem ki camiler toplanma alanıdır neden toplumun yarısı olan kadınlar için kullanılmasın ?
    kitapta dikkat çeken bir diğer olay ise kadınlara haklarını vermek lütfunda bulunacak olan erkeklerin bakış açısının pek değişmemiş olması. nezihe muhiddin kitabın başlarında enver paşa ile anlaşmazlık yaşar. enver paşa kadınlara haklarının verilebilmesi için önce eğitimlerinin düzeltilmesi gerektiğini söyler ve işi eğitim noktasında bırakır. daha sonra memleketin önemli dertleri arasında kadın hakları ile uğraşamayacaklarını söyler. cumhuriyet dönemi meclis bakış açısı da böyledir.
    kitapta anlatılan tüm kadın hareketlerini yazmayacağım fakat bugüne değin bizlere öğretilen, kadın haklarının herhangi bir hareket olmadan bahşedilmesi gibi bir durum olmadığını söyleyebilirim. yine de kadınlara verilen haklarda bu hareketlerin ne derece etkili olduğuna yazar da bir açıklama getiremiyor.
    cumhuriyet döneminin bu kadın hareketlerine bakış açısına gelecek olursak.. elbette ki meclis bu hareketlerden hoşnut değil. zaten kadınların talep ettiği hakları vermek isteyen bir çoğunluktan da bahsedemeyiz. meclis kadın örgütünün bir hayır kurumu gibi davranmasını ister, nitekim örgüt daha sonra bir yardım derneği gibi işlemeye başlar (nezihe muhiddin sonrası).
    sonuç olarak türkiye'de kadın hakları içinde kadın olmayan bir grup tarafından belirlenmiş, kadın mücadeleleri göz ardı edilmiş ve hatta susturulmuştur. daha da kötüsü tarihimizde kadın hareketleri yok sayılmış, kadınların hakları için hiç mücadele etmedikleri algısı yaratılmıştır.

    bence türkiye'de kadın hakları hakkında konuşmak isteyenler için önemli bir konu nezihe muhiddin. kadınsız inkılap da bu konuyu içerik olarak güzel almış akıcı bir kitap. hunili sallanan koltuğundan bildirdi.
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap