bir delinin hatıra defteri

• bu aksam bostanci gosteri merkezinda izledigim oyun. erdal besikcioglu gercekten harika oynuyor, inanilmazdi.
  
  oyunda iki sikinti vardi;
  
  birincisi, surekli kayit almaya calisan dalyaraklar. orda kayit aldiginiz storyleri kimse izlemiyor bosuna hem para verdiginiz oyunu hem de etrafinizdakilerin keyfini kaciriyorsunuz. amirim iki tanesini guzel rezil etti bugun sonrasinda zaten ceken olmadi:))
  
  ikincisi de, bugune ozel ota boka kahkahalarla gulen bir abla vardi. repliklerden bir kismini ablanin kahkahalari yuzunden kacirdim. tesekkurler, iyi bok yedin ablacim...
  
  kisacasi toplulukla birsey izlemeyi 40 yasina gelip ogrenememis sigir suruleri var hala. ve de baksan kendine elit diyen, kendini sanat meraklisi olarak tanitan tiplerdir bunlar. tek amaclari kimsenin sikinde olmadigi storyler cekip instagramda yasamak...
  
  edit: bir suru mesaj geldi amirim napti diye. birkac kisi fotograf cekmeye kayit almaya calisiyordu, amirim senaryoyu bir kenara birakip rolu geregi oynadigi deli karakterine de bagli kalarak fotograf cekenlere cesit cesit pozlar vermeye basladi. birkac pozdan sonra da "bitti mi?" dedi. sonrasinda zaten ne fotograf ceken oldu ne bir daha telefonunu cikaran.