goebbels

• nevzat çelik’in ‘kitap türküsü’ akla geldi.
  ‘...
  kitaplar hiroşima'lı çocuklar
  gibi yakılmazdan önce
  sermayenin gamalı uşağı goebels
  berlin üniversitesi önünde
  kırkbin kişiye söylev verdi :
  «alman düşmanlarının kitaplarını yakan ateş
  yüreklerinizde vatan sevgisini tutuştursun...»
  ve faşizm
  dumanında boğulacağını bile bile
  aç bir kurt gibi indi kitapların üstüne
  1933 yılında
  berlin opera alanı'nda
  kitaplar yakılacaktı
  inatçı yağıyordu yağmur
  koyu mavi gök delirmiş
  yığıyordu öfkesini bulut bulut
  ve hitler ve flick ve krupp
  yani açlık yani savaş yani faşizm
  oysa benim
  ne berlin üniversitesi kapısından girmişliğim
  ne opera alanını sarsarak gezmişliğim
  ne de bir hücre evinde kahrolarak
  goebels'i dinlemişliğim var radyodan
  gene de mümkün değil acısını duymamak
  buruşup kalıyor ağzımda bak
  ...’