dayı

• arada bir dayiligi abartip, 6.5 ve 3.5 yasindaki ogullarima garip garip seyler ogreten adamdir. abimdir.
  
  misal, bir gun elinde tirtil balonla dolasan ufaklik, 'anne bunu pipiye takiyomusuz, dayim dedi' diye karsiniza cikabilir. gulmemeniz lazim.
  
  veya, hos bir aksam yemeginde, yurt disi seyahatini anlatan bir tanidiginiza, 6.5 yasindaki ufaklik, 'biz 15 yasina gelince dayim bizi amsterdama goturcek, orda memelerini acip danseden ablalar varmis' diyebilir. sinirlerinize hakim olun. dayi, yumurta topuklu ayakkabi almiycak cocuklariniza, ustlerine basarak yurumeyi ogretmeyecek. ogretse de eglencesine zaten. di mi?
  
  hatta ve de hatta, 'anne ac agzini bakiyim dislerin curuk mu?' diye sorup, acinca tuuuuh diye agziniza tukurebilir cocuklariniz. sakin olun. uc yuz kere filan yaptiktan sonra bikiyolar.
  
  'dayim ogretti' lafinin oncesinden gelen hemen her olay, kesin baslarina bela acabilecek bir olaydir. ama anne dusunur, tasinir, der ki, 'lan bu herif 2 aylik hayatta uyumayan bebege (simdi 6.5 yasindaki) sindirim sistemini anlatarak uyuturdu, helal olsun, bagirmayim cocuklara.' canidir yegenlerinin, bayramda en cok harclik veren o'dur, okula baslama hediyesini unutmayan o'dur, varsin cocuklara tukurmeyi ogretsin.