otuzundan sonra yurt dışına yerleşmek

• 33 yaşında, kaybedecek hiçbir şeyim, o sırada türkiye’de bulunduğum noktadan hiçbir beklentimin olmadığı, ailem dâhil her şey ve herkesin bana sırt çevirdiğini hissettiğim bir dönemde yaptığım ve iki senedir de sürdürdüğüm eylemdir.
  
  ilk başta çok fena bir “ben ne bok yedim?” hissi gelmişti. özellikle ev arama ve işe adapte süreci korkunçtu. o ilk 1,5 ayda dönmedi isem, sonraki altı ayda o buz gibi miniminnacık evde donmadı isem bir daha da kolay kolay yıkılmam diye düşündüm, hâlâ da düşünüyorum. bir de gitmeme iki hafta kala yaşamın zaman konusunda bana her zaman attığı kazıkların en sağlamlarından birini yedim ve doğru insanı bulacağım tuttu. bütün bunlara bir de uzak mesafe ilişkisini ekleyip yükümü iyice arttırdım.
  
  geldiğim noktada iki senedir ayaktayım. türkiye’de yaptığım her işten daha güzel bir pozisyondayım. iş yerimi çok seviyorum, yerimi de iyice yaptım gibi görünüyor. türkiye’deki mesai/fazla mesai, özel alan, özel yaşam gibi kavramlardan bihaber onca iş yerinden ve iş verenden sonra insana değerli olduğunu, varlığına saygı duyulduğunu hissettiren bir iş yerim var. psikolog desteğinden kostüm partisi etkinliğine, sevgililer günü’nde çikolatasından yetenek yarışmalarına her halt var. ilk geldiğim zamanki tüm sorunlar da çözüldü, zamana ve akışına bırakmayı en güzel buradaki yaşamım öğretti bana. uzak mesafe ilişkisinin çekmesi zor hasreti dışında hiçbir sorun kalmadı. ben de bulunduğum ülkeye iyice alıştım bu arada.
  
  herkesin yaşamı ve koşullarının aynı olmadığının farkındayım. ama fırsatını yakalayabilen herkes yaş maş ayırt etmeden şansını denemeli derim. bu ille yurt dışı için geçerli değil, örneğin başka bir şehre taşınmak da bir yerde konforundan vaz geçip yeni bir maceraya atılmak demek. insan şöyle bir durup yaşamına baktığında olduğu yerden memnun değilse o mikrop kana bir kere giriveriyor ve o andan sonra fırsatlar da bir biçimde çıkıyor ya da yaratılıyor.
  
  ben yarın dönmem gerekirse türkiye’ye dönerim de. tüm olan bitenlere, korkunç bir sarılmışlık ve tehdit ile karşı karşıya olmasına, yaşam alanlarının git gide daralmasına karşın aklımda da gönlümde de bir yanım hep ülkemde. yani her olasılığa kendini hazırlamak, b, c, d planları ile çıkagelmek gerekiyor.