hastayım yalnızım

• tutanamayanlarda bir arka sokak meyhanesinin palimpsest tahta masasında içilen mey e en lezizinden ve latifinden meze olur. "hastayım yalnızım" diye iki kelime ve tırnak içinde kullanılır...
  şarkı, terkisinde bir figan, gözlerinde belli belirsiz bir mal-i hülya, melul ve biraz malul , biraz kırkikindi kırığı bir güfte ile ona eşlik edinmeyi bir görev addederek dikine gitmek isteyen bir çift incesaz uçarılıkla bütün şehri bir uçtan bir uca dolaşır; pek çok sahne görür, pek çok kişiye yoldaş ve sırdaş olur, diline konduğu herkesin ortak dili olur.
  buyrun:
  " sarhoşların şarkısı yavaş yavaş salona yayıldı. sıcakla birlikte merdivenlere tırmandı, günah odalarınının içine , kapı altlarından sızdı, kapağı açık kömür sobalarına girdi, kurum dolu bacadan gecenin ortasına süzüldü. gecenin sıcağında buharlaştı, eridi; yoldan geçenlerin elbiselerine, ruhlarına sindi. otomobillerin açık pencerelerinden girdi, şöförlerin derilerinin altına işledi. şoförler ellerini radyolarının düğmelerine uzattılar, hafif müziği kapayıp arap istasyonlarını aramaya başladılar. şoför emrullah, derisinin altında şarkının girdiği yeri, ortaparmağının direksiyon sallamaktan sertleşmiş eklemini, hafifçe kaşıdı. hafif bir zehirlenme. aynı parmakla gözünü kaşıdı; aynı parmakla başını kaşıdı. sarhoşların şarkısı, kelebek camından dışarı uçtu. içerlemişti: beni arap müzüğiyle karıştırıyorlar, diye söylendi. yayalar için yanan yeşil ışıktan yararlanarak karşıya geçti. yükseldi hastayım yalnızım... oldu ve kapanmakta olan bir meyhanede, istatistik umum müdürlüğü kaleminden emekli niyazi beyle, tombalacı akif'in fasılındaki peltek güfteye karıştı. kapanan kepengin paslı aralığından sıyrılarak asfalta çıktı. eline çanta-radyo taşıyan bir işçinin omzuna kondu; yorulmuştu. şehrin fakir mahallerinden birine giden çamurlu bir otobüse bindiler. eski otobüsün homurtuları arasında bir süre sesi duyulmadı. ışıklı yolları geride bıraktılar; sarsıla sarsıla tozlu yollarda ilerlemeye başladılar. sesini biraz yükseltti..."