2021 dunya ekonomik krizi

• ulkeler bu hizla para basmaya devam ederse, kapitalizm altindan kalkamayacagi bir yukun altina girecek gibi gozukuyor ve sistem cokmese de orta sinifin a.....
  
  bunu ongoruyorlar ve biliyorlar, peki nolur. amerikada halk sesini cikarmaz bedelini oder. sirketler vergilerle kurtulur. sistem onlar icin mukemmeldir hayat tarzlarini korumak icin sonuna kadar sistemi desteklerler. cunku amerikada herkes koledir, paranin ve konformizmin kolesi. bu yuzden cogunuz buraya gelmek istiyorsunuz, paranin kolesi olmak. konforlu bir hayat surmek.
  
  avrupada, ozellikle akdeniz kiyisinda, halk bu borcu kendilerine odetmez bunu kabul etmez. isyanlar cikar hukumetler devrilir, almanya ultimatom verir, teker teker yoluna sokarlar ama temelde bir yara izi kalir. belki yeni bir akdeniz duzeni yaratilir kim bilir,
  
  afrika ve ortadoguda degisen birsey olmaz, cunku zamanindan beri, sistemin pisligini bu cografyalara fatura ettiler.
  
  rusya, uzak dogu birkez daha totaliter rejimlerin gucunu anladi, onlar kapitalizmin yeni lokomotifi olurlar, rusya zaten on yillardir topladigi altin rezervleri sayesinde, dolarin yerini almaya calisacak. halk yeni krallara tapmaya devam edecek. cok daha guclu bir bicimde.
  
  sistemin demokrasi yalani can cekisecek. peki turkiye ne olacak? bize sunduklari alternatifler tamamen alehimize, yeni dunyada kendimize hic secenek uretemedik, bir yalani yasiyoruz on yillardir kendi icimizde. filler sevisirken ezilen cimen varya o ortadogu afrika ulkeleri, onlar bizden daha iyi durumdalar belki de. ama gezi oldu ulkemde, beni yeni akdeniz sisteminde bir yerimiz olur. yok ama musluman ulke islam falan muhtemelen olamayiz.
  
  peki ben? ben sistem coksun istiyorum, 150 yillik kapitalizm bastan asagi yokolsun, insanlik dibi gorsun. sonra hep beraber o dipten yukari cikalim yeni bir sistemle. sadece sunu anlamiyorum, sistemin cokmesinin imkansiz oldugunu dusunenleri, kendi tarihimize o kadar odakliyiz ki kendi tecrubelerimiz yok artik dedirtiyor bize. koskoca insanlik tarihi falan hikaye, benim kendi tarihim bana bu sistem cokmez dedirtiyor. cok sacma.
  
  yada siktiret yokolup gidelim, yasadigimiz hayat modern bir hapishane, yaptigimiz, yapacagimiz herseyin bir gardiyani var, kendimizin koydugu sinirlar icinde yasiyoruz. makro mikro her olcekte, bireyden devlete her kademede hayatimiz bir hapishane bize. benim gibi oteki dunya inanci olmayan insanlar icin, bu zincirler daha dayanilmaz hale geliyor. benim bilincim bir kere dunyaya geliyor ve yasamak deneyimlemek isteyebilecegi seyler sinirsiz ama zincirler var. ulasmak istedigimin binde birine ulasamayacagim.
  
  ama umut var nefes aldikca umut var, hic birseyi aslinda kontrol edemeyecegimizi anlayinca o sinirlar belki kalkar, zincirler yokolur.