ekşi itiraf

• evde kal
  
  evde kal, tuvalet kağıdını sektir,
  evde kal, çocukluk fotoğraflarını paylaş,
  evde kal, aileni koru,
  evde kal, ehtiyarlar ölmesin,
  evde kal, dahada fakirleş.... yaşadığın coğrafya kaderindir.
  
  kimisi türbe yalar ve virüsten kurtulacağını sanır,
  kimisi; kaderimdir der sokaklarda cirit atar,
  kimisi “ben görmüyorum virüsü” der,
  kimisi; atın ölümü arpadan olsun” der,
  kimisi; çok duyarlıdır, markette yaşlı azarlar,
  kimisi; tamamen ekonomik spekülasyon der,
  kimisi; farkında bile değildir.... bir şekilde ölüm gözümüze sokuluyor,
  bu duruma teolojik bakanlar “kabe kapandı, artık kuşlar tavaf ediyor” diyerek kıyametin geldiğini sanıyor,
  
  sosyolojik bakanlar, “ evde kal” duyarlılığı kasıyor,
  
  ideolojik bakanlar, “ kahrolsun kapitalizm” diyor,
  
  psikolojik bakanlar, “ bu süreç geçecek ve sonrasında ki seans ücretlerini düşünüyor”
  farmakolojik bakanlar, “ben buldum” un peşinde koşuyor,
  
  doktorlar, profesörler... hayatları boyunca popüler olmadıkları kadar popüler oldular, şimdiye kadar dikkate alınmadığı kadar dikkate alındılar ve mutlular,
  
  sağlık çalışanlarının saat 21:00 da, alkışlarla sırtlarında ki yük alındı, görev başarıyla tamamlandı,
  
  evde kal; oku
  evde kal; sorgula
  evde kal; dayatılana inanma
  evde kal: dahada fakirleş... tek gerçek ölüm, ve neden öldüğünü bilemeyeceğin kadar büyük bir illüzyonun içinde olduğundur.
  
  bu düşünce; ben koronadan ölsemde değişmeyecek düşüncemdir.
  
  maksimum üç ay sonra başka bir ekonomide görüşmek üzere...