uğur selçuk akalın

• bahçelievler kampüsünde, %70 devam zorunluluğunu lafta bırakmayan tek hocaydı. finale almam der, illa ki dersin olduğu gün amfileri tıklım tıkış doldururdu.
  günlerden bir gün, amfi kalabalık, bir uğultu ki dayanılmaz, sesi duyulmuyor, not almak isteyenler perişan, almayanlar sıkıntıdan patır patır patlıyor. bu arada yoklama kağıdı dönüyor, herkes imzalıyor. sonunda gürültüye dayanamayıp gürledi. "dinlemeyenler çıksın!"
  o gün amfide 200 kişi varsa, bunların 150si çıktı, hiç abartmıyorum. biz çıkmadık, çünkü dersin bitmesine az kalmıştı ve bu adamın sağı solu belli olmuyordu, neler olacağını merak ediyorduk.
  "tamam mı? daha çıkacak olan var mı?" diye yeniden gürledi.
  sınıfta çıt yok. yoklama kağıtlarını istedi, verdiler. çatır çutur yırttı sınıfın önünde, ve
  "yeni yoklama başlatın." dedi.
  
  o günden sonra, sene sonuna kadar dersler tıklım tıkış ve oldukça sessiz geçti. herkesin ödünü patlattı bu adam. mezun olduktan sonra, yüksek lisansa başvuracak olanlar çekine çekine gitti odasına, "hocam işte bize eee şey lazım; referans mektubu.."
  
  final için, iki kitabını satın aldırttı ve kitap açık sınav yaptırdı. "aynen geçirmek ayıp olur yahu" diye düşünenler bütünlemeye kaldı.
  
  arabasının plakası da usa'dır, toyota corolla veya corona, o tip bir şey.