bir garip orhan veli

• "
  1914'te doğdum. 1 yaşında kurbağadan korktum. 2 yaşımda gurbete çıktım. yedisinde mektebe başladım. 9 yaşında okumaya, 10 yaşında yazmaya merak saldım. 13'te oktay rifat'ı, 16'da melih cevdet'i tanıdım. 17 yaşında bara gittim. 18'de rakıya başladım. 19'dan sonra avarelik devrim başlar. 20 yaşından sonra da para kazanmasını ve sefalet çekmesini öğrendim. 25'te başımdan bir otomobil kazası geçti. çok aşık oldum. hiç evlenmedim, şimdi askerim.
  
  ben orhan veli
  "yazık oldu süleyman efendiye"
  mısra-i meşhurunun mübdii..
  duydum ki merak ediyormuşsunuz,
  hususi hayatımı,
  anlatayım:
  evvela adamım, yani
  sirk hayvanı falan değilim.
  burnum var, kulağım var,
  pek biçimli olmamakla beraber.
  bir evde otururum,
  bir işte çalışırım.
  ne başımda bulut gezdiririm,
  ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
  ne ingiliz kralı kadar
  mütevaziyim,
  ne de celâl bayar'ın
  sabık ahır usağı gibi aristokrat.
  ispanağı çok severim
  puf böreğine hele
  biterim
  malda mülkte gözüm yoktur.
  vallahi yoktur.
  oktay rıfat'la melih cevdet'tir
  en yakın arkadaşlarım.
  bir de sevgilim vardır pek muteber;
  ismini söyleyemem
  edebiyat tarihçisi bulsun.
  ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
  meşgul olmadığım ehemmiyetsiz
  sadece üdeba arasındadır.
  ne bileyim,
  belki daha bin bir huyum vardır.
  amma ne lüzum var hepsini sıralamaya?
  onlar da bunlara benzer.
  "