1 entry daha
  • mümkün değildir. eşim öğretmen. ben de bulunduğum devlet dairesinde çalışmak zorundayım. 2 ve 7 yaşlarında iki çocuğumuz var. onların zaten sokağa çıkması yasak. napıcaz? onları kaderlerine mi terkedicez?
    çok mal gördüm ama bu kadar kalitesizine ilk defa denk geliyorum.

    edit: anladık ulan. maaşlarını alıyorlar. ateşini de ölçsünler, sırtına havlu da soksunlar. olmadı götüne pişik kremi de sürsünler. ama çocuk var diyoruz çocuk. tayinciyiz, gurbetçiyiz. kimsemiz yok. kim bakacak çocuklara? sokağa mı atalım? kimbilir kaç aile var bizim gibi. maaşını alıyormuş da, bilmemne. alacak tabi amk. yıllardır gurbette anamızı babamızı yılda bir kereden fazla göremeden, bir o şehir, bir bu şehir seferi gibi yaşıyoruz. anasının sıkılıp okuldaki öğretmenin başına attığı veletleri eylemek için. işler değişince "öğretmenler ateş ölçsün yeeaa. para da alıyolar zaten." o ateşölçerin sivri ucu götünüze girsin amk.

    edit 2: aşağıda birileri çocuklarımıza bakamıyorsak istifa edip bakmamızı söylemiş. peki o zaman. ben de bütün ülkeyi işinden istifa edip evde oturmaya davet ediyorum. böylece kimsenin ateşiyle kimse uğraşmak zorunda kalmaz. aaa ne kolaymış böyle klavyeyi mıncıklayarak çözüm üretmesi ya. valla bravo. bak ben de yapabiliyorum isteyince.
496 entry daha
hesabın var mı? giriş yap