• üst edit 2 : evin yapımını büyükşehir belediyesi üstlendi. hatta ben size bunları yazarken bitmiş bile olabilir. buradan mı haberdar oldular , başkası mı vesile oldu tam emin olmamakla birlikte yine de hepinize çok teşekkür ederim.
    kendi adıma bu hikayeden bir çok çıkarımım oldu.
    özel mesajlarda gelen tepkilerin bazıları çok sertti..ikna etmeye çalışmaktansa üzerinden atlamayı öğrendim.
    insanların bir çoğuna üreme konusunda hak verdim. saygı duyduğum için 12 çocuklu aileden hiç bahsedemedim. ve bu noktada ikiyüzlü olduğumu fark edip büyük konuşmamak gerektiğini bir kez daha fark ettim. en tiksindiğim şeydir çünkü ikiyüzlülük.. hoş içinden geldi mi yardım etmek derseniz, gelmedi. öte yandan o 12 çocuğun günahı da yok. diğer evlerin ikisi de yapılacak. onların suyu elektriği bile yok. salt bunu düşününce bile kötü hissediyorum kendimi. her neyse..
    bu hikaye de böyle bitti. gündemde tutan, yardım etmek için çırpınan, taaa anasının nikahından yazıp bir şeyler yapmaya çalışan herkese hepinize teşekkürler.
    üst edit: aşağıda okuyacağınız entry için bireysel düzeyde yardım edemeyiz. lakin seslerini duyurup köklü bir yardım ulaşmasına vesile olabiliriz. bu gözle okuyup değerlendirirseniz sevinirim. sağolun.

    bayram seyran bahane edip yıllardır eşten dosttan para toplar çocuklara kıyafet vs. alırım. hiçbir derneğe bağlı olmadan gayet bireysel sürdürdüğüm bir şey.. herkes de bilir, hep de destek olurlar sağ olsunlar.
    korona yüzünden insanlar işsiz güçsüz kalınca belediyede çalışan bir arkadaşımdan daha faydalı ne yapılabilir konusunda fikir istedim. derdim gene çocuklara bir şeyler yapmaktı aslında.. tamam dedi, seni bir yere götüreceğim, ne yapmak istediğine bakarsın. beni aldı, evime 10 dakikalık mesafede bir yere götürdü. abartmıyorum, sadece 10 dakika. bakkal bizi karşıladı.. beş ailemiz var, bir bakın dedi. baktık. gördüğüm dehşeti fotoğraflamaya çalışırken bahçede bir kız çocuğu görmüş arkadaşım. kapıdan çıktığımda usulca süzülen yaşları gördüm gözünde. o evin durumunu size anlatmayacağım. insanlık onuruna aykırı olduğunu söylemekle yetineyim. bu yüzden orada çektiğim fotoğraflarla ahbap'a twit attım. şu an ilgileniyorlar.
    lakin diğer evi de buraya bize getirmek istedim. açık adres şöyle 9721 sokak. no: 56 limontepe mahallesi, karabağlar / izmir. aile tabir-i caizse yokluktan ölmek üzere. baba sanıyorum ceza evindeymiş. anne gündelik temizlik işlerine giderek hem cezaevindeki eşine hem de evdeki dört çocuğuna bakmaya çalışıyor. bahsettiğim evde insanların sağlıklı bir yaşam sürdürmesine imkan yok. çatısı akan, soğukta ısınmayan bir ev. kışları, yorganlarının üzerine naylon örterek uyuyorlarmış yağmurdan korunabilmek için.
    dört çocuk var. 1999, 2002, 2004 ve 2011 doğumlu. üç kız, bir oğlan. bir diğer kız ise çocuk sayılabilecek yaşta evlilik yaparak evden ayrılmış. anne, hiçbir sosyal güvencesi olmadan gittiği gündelik temizlik işlerinden elde ettiği gelirle 4 çocuğundan birini bile okutamıyor. yani 9 yaşındaki ufaklık dahil olmak üzere çocukların hiçbiri okula gitmiyor.
    ne olur bu kız çocuklarının akıbeti ablaları gibi olmasın. okusunlar. sağlıksız koşullarda yetişmesinler.
    bu ailenin yoksulluğuna varlık olalım mı? bence yapabiliriz. ne dersiniz?

    resim-1
    resim-2
    resim-3
    resim-4
    resim-5
    resim-6
82 entry daha
hesabın var mı? giriş yap