george herbert

• tasma
  
  yıktım mabedi, kestim zırlamayı,
  gideceğim artık buralardan!
  kısmetim firari bir süvarininki kadar açıkken
  ve tuvale tesadüfle düşen
  bulutunki kadar aflak,
  ne sandın, ah edip sızlanacak mıydım?
  çıkarmayacak mıydım cüppeyi, salak ?
  
  iyi ama şimdi ben gitmekle acaba
  ekini mi bıraktım, ağustosta tarlada?
  ishamından kanlı bir diken parçası mı yoksa elimde kalan?
  ve şu cennet yemişinden toplayamayacak mıyım bir daha?
  ki en mühim bir esastı: hurmanın sırrı ihlastı,
  hey yüce yemişleri yaradan!
  
  aslına bakarsan, kutsal kase de doluydu
  burnumu çeke çeke içmeseydim onu..
  ve nasırım da mısırım da oradaydı
  göz yaşımla boğmasaydım tarlaları.
  şimdi zaman mı benden çalmış oldu ben mi zamandan ..,
  hey allahın şaşkını?
  tek bir defne yaprağı yok mu artık koca evrende
  şu başıma tac olacak,
  yoluma dökülecek çiçekler, o parlak renkli çelenk
  hepsi havaya mı uçtu?
  mabedinden çıkmakla
  israf ta mıyım, alayını sarfta mıyım, söyle!
  
  ah hayır ehl-i kalbim
  kalbimin sabırsız eli hayır,
  öyle değil tabi ki,
  bir meyvesi olacak elbet bu firarın.
  haydi çifte zevkle geri getir kederle uçan seneleri:
  kurtul şu rigor mortis münakaşadan evvela;
  öyle mi fitiz böyle mi?
  ve sonra terk et altın kafesini
  o kafes ki, senin kumdan kemendin
  teemmül terkeşinde tepili
  kum misali zibil gibi,
  zerre-i tefekküründen imaretti.
  seni iten ve içine çeken
  ibrişim bir kuşak idi.
  ve yasa’ndı seni ipe çeken
  sen ona göz edip de hiçbir şey görmezken.
  
  haydi ama topla artık dikkatini
  gideceğiz az sonra, vakit geldi.
  çıkar korkularının kravatını.
  çağır şu can çekişen kafanı da:
  cüppeyi giyen o değil miydi
  abd-al rahman
  ve rabbin semerine layık olan kafan!
  çağır işte onu!
  
  çağır çağırmasına da,
  şu bedevi figanımla
  her kelimede gittikçe büyürken
  hiddetim ve yabanlığım,
  kulağım da bir yandan ezanda:
  “haydi çocuklar namaza!”
  ve yine cevap verdim işte, hay alla: (hayyalel felah)
  “la ilahe illalla...” (la ilahe illallah)
  
  alıntı http://borgesdefteri.blogspot.com/
  çeviri: sibel danande
  
  edit: son iki parantez bana ait, tam doğrulama yapılamadı. çeviri ise son derece özgür ve şiirin yazıldığı orijinal dili öğrenme isteği uyandıran. eğer george herbert'in böyle bir şiiri yoksa hoş bir edebi kafa karıştırmaca. şiir iddiaya göre borges'in en sevdiklerinden. uyarıcı etkisi nedeniyle pturgilinpotura teşekkürler.