eve kertenkele girmesi

• yirmi dakika kadar önce komşu teyzelerden biri geldi kapıma. " evde fare var koş " diye. gittim, kocası korkuyormuş fareden. kapının önünde nöbet tutuyor. süpürgeyi aldım elime girdim odaya. yanımda da abi var. taburenin üzeriene çıktı hemen.
  neyse başladık odayı boşaltmaya. derken eleman göründü. bir karış boyunda kahverengimsi bir kertenkele.
  
  " abi korkmana gerek yok fare değil kertenkeleymiş " dedim.
  
  vay babaan ağzına sıçam.
  
  koca adam, " kirtinkili miiiii? bizi yer lan o a.... k.... " diyerek kapıyı açtı dışarı uçtu korkudan.
  
  mal gibi kaldım odada. dışarıda teyze, kocasına bağırıyor:
  
  " içeri girseneee çocuğu yalnız bıraktın bir şey olur... " diye. sanırsın komodo ejderi.
  
  pencereyi açtım. elemanı süpürgeyle fırlattım bahçeye. koştu gitti.
  
  korkmayın hanımlar beyler kertenkelelerden. sineği, böcüğü yer. bağırıp çağırmaz. bir mallık edip insanoğlunun evine giriyorlar işte daha da çıkamıyorlar.
  
  şimdi bahçede uzandım. belki çoluğuna çocuğuna kavuşmuştur lan kertenkele. kendimi müge anlı gibi hissediyorum şu anda.