• hayatı "sürgün içinde sürgün" olanların yazdıklarıdır. acıdır, özlemdir, dilinin çekilip senden koparılmasıdır, dil yarası, gönül yarasıdır, muhalefet ve başkaldırının edebiyatıdır.

    ayrıca; bir feridun andaç kitabının başlığı. tanıtım yazısı çok güzel tanımlamış bu edebiyatı ve süngünlerini:

    "sürgünlük bir durumdur: konumu belirleyen, belirleneni yansıtandır aynı zamanda. insanlığın trajik serüvenini anlatır bize. edebiyat için zengin bir kaynak. yazar için de öyle: çekilen acılar, yoksunluklar, sürüklenişler bambaşka bir duyarlılık evreni sunar ona. joseph brodsky, bunu, şöyle tanımlıyor: ' biz yazarlar için sürgün her şeyden önce bir dil olgusudur. anadil bilincini geliştirir çünkü . ve ona sığınışın ya da ondan kopuşun koşullarını oluşturur.'bu yönelişin koşulları hep değişkenlik getirir: yazarın-sanatçının siyasal erkle, devletle, toplumla veya toplumsal kurumlarla çatışması düşünsel plandaki muhalif kimliğinden kaynaklanan bir olğudur. dayatma zorunlu sürgünlüğü, değişmeme gönüllü sürgünlüğü, çözülme-yozlaşma iç sürgünlüğü veya kendi kendinin sürgünlüğünü getirir.burada belirgin bir başka ayrım da şudur: sürgüne gidenler, sürgünü seçenler.giden zorunlu, seçense gönüllüdür. ortak paydaları ise: kaçıştır. sürgün, göçebe, gezgindirler.
    bu kitapta sürgün edebiyatının bu yanlarının yanı sıra tematik oluşumları, tarihsel boyutları; sürgünlüğün dilde, yaşamda, yazındaki yansıma durumları ele alınmaktadır. ayrıca bu sürükleniş konumundaki yazarların, yani edebiyat sürgünlerinin yaşadıkları/serüvenleri, bunların yapıtlarına yansıyan yanları incelenmektedir. yeryüzü edebiyatının zenginleştirici bir boyutu olan sürgünlüğün farklı dillerde, farklı konumlarda nasıl biçimlendiğini görebilmemize türkçe'de bir ilk adımdır 'sürgün edebiyatı edebiyat sürgünleri.' "

    göçmen edebiyatı ya da ulusal azınlıklar edebiyatı ile de iç içedir.
    "deli rüzgar bir gün
    bir türk'ün bıyığını savurdu
    ve bıyığının peşinden koşan bir türk
    kendini naunyn sokağında buldu." *

    türklerden tanınmış sürgünler; namık kemal, mehmet akif, refik halit, halide edip, ziya gökalp, nazım hikmet, sabahattin âli, halikarnas balıkçısı, a.kadir konuk, oya baydar, nihat behram ve yılmaz güney gibi gönüllü ya da zorunlu olarak sürgüne giden sanatçılar. (orhan pamuk da tartışma konusu)

    alakalı olarak;
    (bkz: diaspora)
    (bkz: kanaksta)
    (bkz: her liman sürgün nasılsa)
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap