9 entry daha
  • '89 yılına ait bir gus van sant filmi. yine oregon, portland'ta geçen bir sant filmindeyiz ve mala noche ile birlikte my own private'in de içinde olduğu portland triology'nin bir parçası bu film. bu sefer matt dillon hem başrol hem de dış anlatıcı olarak karşımıza çıkıyor. onunla birlikte kelly lynch'ın güzelliğine de tanıklık ediyoruz.

    ani yakın çekimlerin kullanımı ve halisünasyon detaylarıyla etkili bir sinematografi çıkaran film, uyuşturucu bağımlısı bir genç ve onun çevresindeki bir takım kişilerin hayatını anlatan güzel bir bağımlılık filmi. dillon'ın canlandırdığı karaktere bir de dış ses vermesiyle birlikte esasında uyuşturucunun suni mutluluk yarattığı fikri çok güzel işleniyor. bob her seferinde reelde mutluyken, gelen dış ses onun yaşadığı derin ve pesimist travmaları açık biçimde izleyiciye sunuyor ve yaşanan sahte mutluluğu net biçimde tasvir ediyor.

    van sant özellikle hikayelerindeki basitlik; bu basitlikle birlikte toplumsal alt sınıfları ya da karşı kültürleri etkili biçimde yansıtabiliyor. özellikle portland filmlerindeki bu etkileri sinemasal anlamda oldukça çekici geliyor bana.
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap