mordechai

• father bird, mother bird: albümün tamamını ilk dinlediğimde aklımda en çok kalan şarkı oldu. albümü dinlemeye de hep bu şarkıdan başlıyorum.
  
  pelota: "sözleri" olan şarkılar arasında en güzeli.
  
  one to remember: muhteşem.
  `so we won't forget:` one to remember'ın ardından dinlenmeli. çok şahane. iki şarkı birbirine atıf yapan sözleriyle birbirini çok iyi tamamlıyor.
  
  shida: beni çok etkiliyor bu şarkı. çok garip bir hüzün gizlemişler sanki şarkıya. tam sigara yakıp tavanı izlemelik bir iş olmuş bence, neden bilmiyorum, hep böyle hissediyorum dinlerken.
  
  beğendiğim şarkılara baktığımda ben khruangbin'in neredeyse-enstrümantal "eski" tarzını daha çok sevdiğimi fark ettim. sözlü şarkılara henüz ısınamadım. mesela dearest alfred enstrümantal olsa tadından yenmez olurmuş, sözler o muhteşem altyapıyı bozuyor gibi hissediyorum.
  
  ismini andığım şarkılar "eski" khruangbin ruhunu taşımaya devam ediyorlar ve benzersizler. bunlarla idare edebilirim yani, sorun yok.