sefih

• aynı zamanda bir fıkıh deyimidir; sefih = aklı ermez, kapılgan, reşid olmayan, malını alabildiğine harcayan kimsedir.
  
  sefihin ne manada olduğu hususunda islam alimleri ihtilaf etmişlerdir.
  
  cumhura göre, alış verişi beceremeyen kadın,
  buluğa ermeyen reşid dahi olsa çocuk,
  babasını kaybeden yetim,
  dinin haram kıldığı yerlerde malı harcamaktan sakınmayan âkil ve bâliğ olsa da israfçı kadın veya erkektir.