ne

• birinci teklik ve çokluk kişilerde, ilgi hâlinde; "su" kelimesiyle birlikte istisna oluşturan söz.
  
  • birinci ve ikinci teklik ve çokluk kişilerde aldığı yardımcı ses, "n" değil kural dışı olarak "y"dir. aslında yardımcı sese de gerek yok çünkü bu kişilerde aldığı ekler, ünsüz ve kendi de ünlüyle bitiyor ama böyle bir durum var. bu hâlde işin içine bir de durduk yere “-u-” giriyor. doğrudan “(benim) nem (senin) nen, (bizim) nemiz, (sizin) neniz” denebilirdi.
  
  (benim) nenim -> (benim) neyim
  (senin) nenin" -> (senin) neyin
  (bizim) nemiz -> (bizim) neyimiz
  (sizin) neniz -> (sizin) neyiniz
  
  • ağızlarda, yeşilçam filmlerinde "nem, nen" biçimleri görülebilir:
  
  "nem kaldı?"
  "nen var?"
  "nen var kuzum?"
  
  • ilgi hâlinde de aynı durum söz konusudur. "-nun" yerine "-yun" eki gelir:
  
  nenin (nesi) -> neyin (nesi)
  
  • "su" kelimesi de yukarıdaki hâllerde "ne" ile aynı yardımcı sesleri ve ilgi hâli ekini alır.
  
  (bkz: #111254159)